Sharron Kraus, Willem Vermandere en David Eugene Edwards hebben met elkaar gemeen dat ze iets van zichzelf laten zien in hun muziek. New Folksounds besteedt er aandacht aan in het jongste nummer, 118. Zij vallen (deels) onder de verhalenvertellers, waarvan hoofdredacteur Luther Zevenbergen zich afvraagt waar ze gebleven zijn sinds de opkomst van de balfolk.

Luther Zevenbergen ziet balfolk helemaal niet zitten, volksdansen veroorzaakte bij hem een jeugdtrauma, zo valt te lezen in een redactioneel stuk. Hij verzon zelfs ziekten om niet mee te hoeven doen, vroeger op school. Toch werd hij een liefhebber van folk: ...Toen ik ontdekte dat de muziek verrassend fris, ongecompliceerd en daardoor puur was, toen ik ontdekte dat het de ultieme uitlaatklep was voor de traditie van de verhalenvertellers was ik om...

Zevenbergen haalt aan dat in de Britse folk deze verhalentraditie meer leeft dan hier. Het artikel over de Britse Sharron Kraus, een talent in de huidige 'neo folk', het alternatieve folkcircuit bevestigt dat. Zij is geïnteresseerd in het creëren van soundscapes en werken met drones, maar tekstueel staan haar liedjes dicht tegen de traditie: ...Vooral de ballads. Ik schep een atmosfeer. Het zijn pakkende liederen met een verhaal. Daarin verschil ik niet veel van wat bijvoorbeeld Martin Carthy, June Tabor of een Fairport Convention doen. In andere liedjes benader ik onderwerpen van een meer filosofische kant...

Een verhalenverteller pur sang is de Westvlaamse bard Willem Vermandere, die komend theaterseizoen samen met zijn landgenoot Johan Verminnen op diverse podia te zien en te horen is. Dries Delrue zocht ze op, de mannen begonnen een gesprek en de verslaggever vat het samen in een artikel. Willem Vermandere: ...Wat wij doen op het podium is zeggen wie we zijn. Het publiek mag weten wat je blij maakt, waar je je boos over maakt, met welke blik je naar de wereld kijkt...

Ook de Amerikaan David Eugene Edwards (Woven Hand) heeft wat te vertellen, over zijn diep-religieuze achtergrond, en over de muziek uit zijn jeugd: Johnny Cash, gospels en mountain music uit de Appalachen. Daar kwamen invloeden bij van AC/DC en Motörhead, en nog later o.a. Joy Division. Wat hem vooral aansprak was muziek in mineur, zoals die klonk voordat producers en muzikanten er geld aan wilden verdienen. Over zijn eigen muziek: ...Die muziek, mijn opvoeding, mijn familieachtergrond, zaken waar ik wel en niet in geloof, persoonlijke worstelingen - die komen allemaal bij elkaar in wat er naar buiten gaat. (...) Wat ik belangrijk vind zijn de dingen die me ter harte gaan, die zo op mijn hart wegen dat ik erover moet spreken. Die zijn niet terloops, ze voelen urgent...

Nog meer verhalen staan in het artikel over Van Varen En Van Vechten, het standaardwerk over het Nederlandse maritieme lied van Daniël François Scheurleer uit 1914. Verder vinden we een stuk over de Friese wereldmuziek van Souldada en in het Meesterwerk gaat de aandacht naar de elpee Des Duivels Oorkussen van de onlangs opnieuw begonnen Nederlandse folkband Chimera. Er is een artikel over de Indiase slide-gitarist Debashish Bhattacharya en de Ierse accordeoniste Sharon Shannon werd geïnterviewd. Guy Roelofs vertelt over zijn balfolk bigband Groef en de eerste cd van de Belgische groep Trommelfluit met bekende leden als Mariken Boussemaere, Herman Dewit en Iep Fourrier, is aanleiding om leider Hans Quaghebeur te interviewen. Er wordt vooruitgeblikt naar het festival Turkey Now, t.g.v. het 20-jarig bestaan van de stichting Kulsan, die Turkse muziek naar Nederland brengt.

Verslagen zijn er van de Music Meeting in Nijmegen, International Gipsyfestival in Tilburg en Naked Song Festival in Eindhoven, om te besluiten met heel veel cd-recensies (Parelmoer, Trommelfluit, Chumbawamba, Meg Hutchinson, Fred Eaglesmith, La Machine...).

Meer info over New Folksounds is te vinden op: www.newfolksounds.nl.