Paul Simon rond het haardvuur van vroeger
Paul Simon deed een volgelopen Vorst Nationaal héél veel plezier, en dacht af en toe ook even aan zichzelf. Ruim twee uur lang speelde de meester met een elfkoppige band het beste uit zijn lange leven, de warme melancholie afwisselend met swingende euforie. Peter Vantyghem was erbij voor de Standaard en schreef erover. Enkele citaten:
…Nochtans begon het concert barslecht met ,,Bridge over troubled water'', dat in
zo'n zweverig jasje stak waarmee ook Sting het voor zijn muzikanten boeiend
probeert te houden...
…Met elf stonden ze op het podium: twee heren op percussie naast de drummer Steve Gadd, drie blazers, en als opvallende namen Bakhithi Kumalo (bas), Tony Cedras (accordeon) en, vooral, Vincent Nguini, de Kameroense veteraan, onnavolgbaar op elektrische gitaar….
… De helft van de set ging op aan de vele klassiekers die Simon op zijn naam heeft staan. De man wisselde snel en soms verrassend van stijl, wat het concert een goede dynamiek meegaf. Mediteerde hij in het atmosferische ,,The teacher'', dan volgde even later een waar volksfeest met het koppel ,,Diamonds on the soles of her shoes'' en ,,You can call me Al''. Met de koperblazers voluit in de aanval en Nguini razendsnel tokkelend draaide de machine perfect…
…Was Steve Gadd de bekendste muzikant op het podium, dan kwam de energie toch meer van Tony Cedras, wiens accordeon ,,Boy in the bubble'' krachtig optrok, en ,,That was your mother'' naar de heetste zydeco-sfeer in Zuidwest-Louisiana bracht. Vincent Nguini van zijn kant liet horen dat hij zowel de speelse Centraal-Afrikaanse gitaarstijlen beheerst, als de meer abstracte aanpak uit de bluesdelta. Muzikaal was het concert vaak om van te smullen…
…de grootste euforie verdiende hij met een sprankelende versie van ,,Late in the evening'', een van die liedjes waarin zoveel verschillende stijlen versmolten worden tot gewoon fantastische dansmuziek dat elke mens met buikgevoel meteen overeind komt. …
…Goed concert? Ja hoor. Soms een beetje verrassend, zoals in een elektrische versie van ,,I am a rock'', of in minder verwachte songs als ,,Spirit voices''. Maar meestal bevestigend, een bijeenkomst rond het haardvuur van vroeger, van mensen die ,,The boxer'' en ,,Mrs. Robinson'' al meezongen toen ze twaalf waren. Paul Simon gaf hun een memorabele avond vol herinneringen….
De setlist is te vinden op www.paulsimon.com