Recent verschenen bij het Friese label Marista twee dvd's van roemruchte Friese bands, Strawelte en Pigmeat. Assie Aukes bekeek ze en geeft hieronder zijn bevindingen.

strawelte - de roeger as froeger
Strawelte - De roeger as froeger - MDVD 7559

De Friese band Strawelte beleefde haar hoogtepunt aan het eind van de jaren '80. De muziek van de band werd door Leeuwarder Courant recensent Jacob Haagsma ooit treffend omschreven als ‘willepunk'. Met een been stond de band in de punktraditie, het andere been paste uitstekend in de ongecompliceerdheid  die de Friese Wâlden zo kenmerkt. Na drie jaar stopte de mannen in 1990 op het hoogtepunt van hun roem.

Achttien jaar later kwam de band weer bij elkaar voor een aantal reünieconcerten. De dvd Roeger as froeger bevat opnamen van een aantal van die (uitverkochte) concerten, o.a. in Leeuwarden, Drachten en Dokkum. Niet alle opnamen zijn visuele hoogstandjes, maar het enthousiasme van de band en de betrokkenheid van het uitzinnige publiek maken veel goed.  Hoogtepunt van de dvd zijn de opnamen van het optreden op het Wâldrock-festival in Burgum, voor de rijkelijk toegestroomde fans en de muzikanten een van de meest emotionele momenten van de dvd. Voor de mensen die meer over het hoe en waarom van deze reünie willen weten is er de interessante documentaire van omrop Fryslân. Dat Strawelte niet louter en alleen op oud materiaal wil teren, is de band te prijzen. Maar niemand kon vermoeden dat het nieuw opgenomen De mem van Doutzen, een lied over de moeder van topmodel én streekgenote Doutzen Kroes, zou uitgroeien tot de grootste hit van de band. Nog regelmatig komt dit aanstekelijke nummer voorbij daveren  in allerlei verzoekplatenprogramma's van De Omrop.

Roeger as froeger leert ons dat Strawelte het niet zo zeer van de techniek moet hebben, maar van enthousiasme en betrokkenheid. Deze dvd bewijst dat de band twintig jaar na het afscheid nog steeds springlevend met beide benen op de grond staat en zijn unieke plek in de Friese muziekscène ruimschoots heeft waargemaakt.  

pigmeat - u wordt bedankt!
Pigmeat - U wordt bedankt! - MDVD 7568

Aan een reünie is Pigmeat nog niet toe. Pas vorig jaar besloot dit roemruchte duo om na ruim twintig jaar de instrumenten aan de wilgen te hangen. In maart van dit jaar werd het afscheidsconcert gehouden. Niet, zoals de band jaren geleden eens opperde, in het Brabantse plaatsje Hank als eerbetoon aan de legendarische countryster Hank Williams, maar in het Friese Jirnsum.
Het afscheidsconcert is integraal opgenomen en dat is eerlijk gezegd, een hele zit. Gelukkig is het optreden door vier cameramensen opgenomen en dat geeft de nodige variatie. Ook het geluid is prima. De immer komische strapatsen van voorman Jankobus Seunnenga doen de rest. Sytse Haima is als altijd de onverstoorbare anchorman van het duo. Ondertussen laat hij wel de nodige staaltjes zien op gitaar en, met name, mandoline. Persoonlijk vind ik hem de beste zanger van het tweetal, maar deze zaterdagavond  was niet een van zijn beste. Bij Keep on the Sunny side, het aloude succesnummer van The Carter Family ging het wel heel vals, zoals Sytse zelf ook constateerde. Toch mooi dat men er voor gekozen heeft om het hele concert op de dvd te zetten. Alle oude ‘hits' komen voorbij in het meer dan twee uur durende concert. De toegevoegde videoclips doen blijken dat Pigmeat na een begin in de Amerikaanse country meer en meer de kant van de platte humor uit is gegaan met obligate nummers als Blonde alien (over Geert Wilders), en over Herman moet naar Brada, over de bekende genetisch gemanipuleerde stier Herman en Wat de boer niet kent. Live blijken deze nummers verrassend genoeg overeind te blijven staan naast klassiekers als Wait for the light to shine, Jesus walking on the water, Folsom prison blues en natuurlijk de grootste hit van de band het door Hank Williams geschreven I saw the light

Mooi zijn de reacties van het publiek. Eerst afwachtend, maar gedurende het concert, waarschijnlijk onder invloed van de nodige alcoholische versnaperingen, steeds vrijer en enthousiaster. Er waren dan wel geen bloemen voor de bandleden op het einde, maar een uitzinnig publiek dat "Pigmeat bedankt!!" buldert is ook wat waard.  Een mooier afscheidsconcert kan een band zich niet wensen. En dat is prima wanneer de jaren gaan tellen. Niet voor niets merkt Jankobus Seunnenga tijdens een van de kolderieke aankondigingen tijdens het optreden op: "Het volgende nummer was al een hit voor ons, toen jullie nog niet geboren waren of nog met een luier om liepen".

Assie Aukes