michael de jong - for madmen only
Michael de Jong - For Madmen Only - Music & Words MWCD 1022

Drie jaar geleden nam Michael de Jong afscheid van zijn publiek. Er zou af en toe nog wel een concert plaatsvinden, maar het vele toeren zag hij niet meer zitten. Vanaf 6 september staat er toch een uitgebreide reeks optredens gepland, ter promotie van zijn nieuwe plaat For Madmen Only. Na beluistering blijkt waarom: de man heeft wat te vertellen en dit keer zijn de teksten meer maatschappelijk dan ooit.

Kenmerkend is nog steeds de passie waarmee Michael de Jong zijn liedjes zingt, het gevoel waarmee hij al een flink aantal jaren zijn publiek weet te boeien. Hij staat bekend om zijn persoonlijke vertellingen, zijn eigen leven, ten volle geleefd in bluesstijl, bood voldoende inspiratie. Op zijn vorige plaat, The Great Illusion (2006), is daar al verandering in gekomen met Unmarked Grave, een lied over dingen die in de wereld gebeuren en waar niemand over schrijft. De maatschappelijke ontwikkelingen blijven De Jong zorgen baren en dat vormt een rode draad door de teksten op For Madmen Only. Vanaf de opener A Little Army Of Words probeert hij mensen te laten nadenken over wat er mis is in de wereld. Materialisme, koopziekte, zelfs liefdadigheidsinstellingen krijgen ervan langs door zijn leger van woorden. In Searching For Sophia horen we: "People, every dollar that you're giving / Have you ever ask yourself where that money really goes?" Af en toe is er toch een persoonlijke noot, zoals Dead Man Talking, waarin een man terugkijkt op zijn leven, met de wereld als leraar. De Jong sluit af met een indrukwekkende finale: Retreat Of The Grand Army, met aan het eind een fragment uit een speech van Martin Luther King. In 1967 verklaarde die waarom hij tegen de oorlog in Vietnam was, inmiddels zijn we 42 jaar verder, maar met de gebeurtenissen in Irak en Afghanistan blijkt zijn tekst actueler dan ooit. Ruim 9 minuten duurt het nummer, maar de rauwe stem die zingt over de noodzaak om de barricaden op te gaan, over grote bedrijven die aan de touwtjes trekken, de hypocrisie van de democratie en tenslotte godsdiensthaat houdt mij van begin tot eind aan de cd-speler gekluisterd. Uiteindelijk blijkt voor Michael de Jong alle hoop nog niet verloren: "so I ask again. / "Do you think we can make a change, / Stop this madness before it's too late". / You won't be alone, I'll always be there... / Fighting with my little army of words."

Net als bij de voorganger houdt Michael de Jong het sober op For Madmen Only. Hij speelt akoestische gitaar en zingt met zijn karakteristieke rauwe stem donkere, bluesy liedjes. Hij geeft zijn eigen poëtische invulling aan het begrip protest song, en om alles voor iedereen begrijpelijk te maken is in de inlay elke tekst ook in het Frans, Duits en Spaans vertaald. De titel For Madmen Only vond hij in het boek Steppenwolf, van Herman Hesse, een schrijver die in zijn werk vaak mensen de confrontatie met zichzelf laat aangaan. Samen met de afbeelding op de hoes (een Don Quichot met gitaar die tegen windmolens vecht) doet dit vermoeden dat hij een poging waagt tegen beter weten in, maar dat wordt bij beluistering direct tegengesproken door de dwingende intensiteit waarmee hij zijn teksten soms uitschreeuwt. Michael de Jong probeert je op het verkeerde been te zetten, maar tegelijk zetten zijn bevlogen woorden aan tot nadenken. Mij heeft ie alvast makkelijk overtuigd, nu de rest van de wereld nog...

Mirjam Adriaans, waardering 9

Tourdata september t/m december 2009:
6 september, muziekcentrum Frits Phillips, Eindhoven
18 september, Schouwburg, Arnhem
19 september, Oosterpoort, Groningen
24 september, Patronaat, Haarlem
2 oktober, 013, Tilburg
9 oktober, Nieuwe Nor, Heerlen
30 oktober, Paard van Troje, Den Haag
1 november, Paradiso, Amsterdam
13 november, Schouwburg Amphion, Doetinchem
25 november, De Vereeniging, Nijmegen
12 december, Het Huis Verloren, Hoorn
17 december, Het Oude Raadhuis, Hoofddorp
20 december, Cultureel podium Roepaen, Ottersum