Reizger Blaue greide - Eigen beheer
Het blijft een verrassing, een cd zonder voorbeluistering kopen. Soms ben je teleurgesteld, soms valt het mee. Een enkele keer blijkt het een regelrechte schot in de roos te zijn. Het laatste is zeker het geval met Blaue greide van de Friese folkgroep Reizger. Het schijfje, gestoken in een prachtig vormgegeven hoesje, heeft de afgelopen dagen nauwelijks de cd-speler verlaten.
Zoals de titel al doet vermoeden, heeft de band iets van blue-grass, maar de muziek van Reizger bevat zoveel meer. De groep, onder leiding van Bart van der Wal, o.a. initiator van de Teatertún in het Gaasterlandse Rijs, zoekt zijn muzikale invloeden in de Britse, Amerikaanse en (Zuid) Europese traditie. Het stemmige instrumentale Tiid nimt is de opmaat naar een aantal oorspronkelijke liederen, waarin de snaarinstrumenten van voorgenoemde Van der Wal (gitaar, banjo), zijn zoon Eric van der Wal (contrabas, mandoline, gitaar) én de stem van zangeres Hetty Zonderland centraal staan. En tjonge, wat kan die meid zingen!! Hoor haar mooie alt maar eens in het overweldigende Pylger, een van de hoogtepunten van het album met prachtig mandolinespel van Eric van der Wal. De Engelse traditional Poor wayfaring stranger stond model voor dit mooie lied. Bart van der Wal schreef de tekst als een eerbetoon aan zijn vader.
In een enkel geval is Reizger schatplichtig aan de folkgroepen uit de jaren 60. Zo nam de band met Hertstocht een vrije bewerking van Sally free and easy op. De invloeden van een groep als Pentangle is in dit nummer en het bluesy Boatsankje duidelijk hoorbaar. Maar Reizger zet net zo snel Blauwe greide in, het titelnummer, dat een bewerking is van Bill Monroes Southern Flavor. En dan hebben we het natuurlijk over onvervalste blue-grass.
Bart van der Wal schrijft niet alleen de Friese teksten, voor een groot deel componeert hij ook de muziek. En deze liederen doen zeker niet voor de covers onder. Luister maar eens naar het stuwende Reizger, een lied naar aanleiding van het gedicht Reiziger van Wim Lofvers. Het theatrale Grûn fan bestean klinkt bekend in de oren. Het is dan ook het slotlied van de theatervoorstelling Rûn Rjocht van het theatergezelschap Sult. Ik meen dat deze voorstelling enkele jaren geleden werd opgevoerd in de oude zuivelfabriek van St. Nicolaasga, mijn geboorteplaats.
Hoewel de mannen vocaal gezien in Hetty Zonderland hun meerdere moeten kennen, vormen hun vocale bijdragen een welkome afwisseling. Zo staat het enigszins hilarische Ut Hollân model voor de problemen die stadsen van tijd tot tijd veroorzaken op het platteland, maar waarschijnlijk voor de perikelen rond de teatertún in Rijs in het bijzonder.
Douwe van der Werff (Grytz & Grize, Diggelfjoer) staat weer garant voor de opnames en arrangementen. Hij timmert steeds nadrukkelijker aan de weg met zijn Gumbo-studio aan de Drietorensweg in Ens. En het moet gezegd, de opnames klinken steeds beter. Vaste gastmuzikant in de Gumbo-studio Carel van Leeuwen (Souldada) levert weer enkele fraaie cellopartijen, terwijl Vollenhovenaar Pieter Dokter op percussie zichzelf overtreft in subtiliteit.
Blauwe greide is een album, dat je hart doet verwarmen. En wanneer deze zomer niet beter wordt, tot de herfst een uitermate geschikt alternatief voor kille avonden.
De cd is te bestellen via tel: 0514-581914 / 06-22759374 of mail:
Assie Aukes