otis gibbs - souvenirs of a misspent youth
Otis Gibbs - Souvenirs of a Misspent Youth - Wanamaker Recording Company

Sommige artiesten – en de in Wanamaker, Indiana geboren Otis Gibbs is één van hen – weten de indruk te wekken dat muziek maken geen werk is. Het komt hen aanwaaien. Otis zijn nieuwste album doet je na een minuutlang intro belanden in de treurige song Cuzmina. Hernieuwd komt zijn sociale betrokkenheid hierin naar voren. Voor onrecht hoef je niet ver te zoeken bij Otis, daar loopt je blind tegen aan. Vanaf het begin maakt hij duidelijk dat hij met Souvenirs of a Misspent Youth geen koerswijziging heeft doorgevoerd. Zijn country georiënteerde roots behoeft zoiets ook niet. De tragiek van zijn verhalen scoort op basis van Otis' kleurrijk taalgebruik. De verhalen blijven dicht bij het Amerika zoals Otis het ziet, en is vermengd met eigen herinneringen, waardoor hij zich niet als buitenstaander manifesteert, maar er mede deel van uitmaakt. Hij leeft zijn leven in al zijn directheid zonder daar een fantasievolle kleuring aan toe te voegen.

Zijn teksten worden bevolkt door arbeiders, hypocrieten en andersoortig onfortuinlijke figuren die hun dagelijkse strijd leveren. De achtergrond wordt decoratief opgevuld door treinen, koolmijnen, werkschuren. Ook wordt een begraafplaats niet geschuwd in het sinistere Nancy Barnett, of gaat hij de confrontatie met zichzelf uit de weg in The Darker Side of Me. Otis oogt weliswaar als een goede lobbes, maar weet zijn vuist spreekwoordelijk te ballen wanneer de noodzaak zich aandient. De persoon waar dit album zijn bestaansrecht aan ontleend heeft is – in meerdere opzichten – niemand minder dan zijn vader. Zijn vader was een opzienbarende persoon. Een sterke persoonlijkheid die zijn directe omgeving voorzag van de spreekwoordelijk zout en peper. "He rode a Harley Davidson chopper, sang along to Jerry Lee Lewis records and took absolutely no shit from anyone." Otis bezingt zijn vader op een dusdanige liefdevolle wijze dat dit album niet anders kan worden geïnterpreteerd als een dankbetuiging. De albumtitel zou voor een misvatting kunnen zorgen, maar zoals de teksten zich laten beluisteren is er bovenal respect. Het op jonge leeftijd niet kunnen begrijpen van je vader wil op latere leeftijd nog wel eens omslaan in begrip. Gelukkig maar! Eind goed al goed. Nou maakte Otis Gibbs altijd al eerlijke muziek. Dit album zou wel eens de kroon op zijn werk kunnen zijn. Althans tot dusver. Prachtige plaat van begin tot eind. Met bijdragen van Thomm Jutz, Mark Fain, Justin Moses, Fats Kaplin, Paul Griffith en levenspartner Amy Lashley.

Rein van den Berg

Homepage: http://otisgibbs.com/
Releasedatum: 7 juli 2014