AmorromA Duo - Merci, Jules - Majestic Studio MSRCD008 / Music & Words
Hoewel de kern van AmorromA al een hele tijd bestaat uit het duo Jowan Merckx (blokfluiten) en Sarah Louise Ridy (barokharp) speelden op eerdere platen steeds diverse muzikanten mee. Er werd luistermuziek gemaakt, maar ook een cd vol balrepertoire. Op de driedubbelaar Merci, Jules zijn enkel deze twee instrumentalisten te horen, die op geheel eigen wijze een virtuoze ode brengen aan de rijke Brabantse balmuziek van rond 1900.
Volgens het inleidend woordje had de plaat ook Merci, Hubert kunnen heten, omdat Hubert Boone immers een grote rol heeft gespeeld in het verzamelen van traditionele muziek. Maar daarvoor had hij wel zijn bronnen nodig, en een van die bronnen was Jules Wauters uit Boortmeerbeek, waar Jowan Merckx zijn jeugdjaren doorbracht. Hij zat samen met de zoon van Jules in de fanfare, door de jaarlijkse teerfeesten werd zijn belangstelling gewekt voor het volkse repertoire. Later begreep hij pas dat hij deel uitmaakte van levende traditie.
Met AmorromA geeft Merckx inmiddels al diverse jaren een eigen invulling aan traditionele muziek, met name door oorstrelende eigen composities die telkens een invloed laten horen uit de oude (barok-)muziek of Vlaamse traditie. Merci, Jules is een ode aan de traditie en dan met name de rijke balmuziek uit Vlaams Brabant van rond 1900, maar is tegelijk een eigen invulling daarvan, of zoals Merckx het zegt: Naar mijn gevoel blijkt uit Huberts collectie dat de term volksmuziek een erg rekbaar begrip is. Vele melodieën getuigen van invloeden uit de klassieke muziek: modulaties, chromatische wendingen, virtuoze passages, drie- of zelfs vierdelige structuur enz. Klassieke componisten zochten bovendien ook inspiratie in traditionele muziek en sommige deunen komen in meer streken voor, zelfs in verschillende landen. Met die gedachte is AmorromA aan de slag gegaan en heeft vervolgens maar liefst drie cds volgespeeld met zelf bedachte melodieën en arrangementen op enkel blokfluiten en barokharp (en hier en daar wat percussie met de voeten). Nieuwe polkas, mazurkas, walsen en schottischen komen tot leven in handen van twee toegewijde muzikanten, die daarbij soms ook graag even Brabant verlaten om een bourrée, polska, pavane of gigue te laten horen.
Wie AmorromA al kent zal beslist geen miskoop doen met Merci, Jules, al is het, zoals Merckx zelf al aanraadt, waarschijnlijk verstandig om de in totaal maar liefst 42 deunen met mate te degusteren. Tussendoor kun je pauzeren om even in het bijgeleverde boekje te snuffelen, dat bevat een paar uitgeschreven melodieën, oude fotos en wat anekdoten over de mensen die ooit bijgedragen hebben aan de levende traditie. Vervolgens kun je weer gaan genieten van de fraaie danspareltjes en een enkel instrumentaal luisterjuweeltje, voor je het weet zijn er een paar uur om.
Mirjam Adriaans