mannen van naam - morgen is ver
Mannen Van Naam - Morgen Is Ver (cd + dvd) - eigen beheer (www.mannenvannaam.nl)

Waar de Mannen Van Naam op hun debuutalbum Verder zichzelf voorstelden met een verwijzing naar hun verleden als leden van Pater Moeskroen laten ze die tijd achter zich op de nieuwe plaat Morgen Is Ver. Niet dat er een muzikale breuk heeft plaatsgevonden, nee verre van, het folky jasje is er nog steeds, met hier en daar wat Keltische elementen. Maar waar de voorganger min of meer draait om de midlife crisis en de zonnige kijk daarop herbergt het nieuwe werk een fijne neiging tot lekker wegdromen.

Op de bijgevoegde dvd is te zien hoe het vorige programma, Verder, werd uitgevoerd in diverse theaters. In De Peeriscoop in Gorinchem staat het tafeltje met drie stoelen op het podium. Het is niet meer dan een verwijzing naar het verleden waar het ooit begon, het café in Amersfoort waar de mannen studeerden en graag de kroeg indoken waar ze gelijkgestemde zielen vonden die destijds leidden tot het ontstaan van Pater Moeskroen. Sindsdien zijn er een dertigtal jaren verstreken en is er heel wat levenservaring bijgekomen, mensen vallen weg, de eigen kinderen groeien op en kiezen langzamerhand ook zelf hun pad en dat leidt tot overpeinzingen. Vandaaruit is de nieuwe plaat Morgen Is Ver een logisch vervolg op dit programma.

Schrijver van dienst is nog steeds multi-instrumentalist Ad Grooten (gitaar, mandoline, bouzouki, cister, ukelele, dulcimer, fluiten, doedelzak, toetsen, leadzang op Oktoberkind, koorzang), die ook op dit album vergezeld wordt door zijn kompanen Ton Smulders (zang, gitaar, ukelele, mondharmonica, koorzang en soms co-auteur) en Wilbert van Duinhoven (basgitaar, accordeon, melodica, cavaquinho, viool en zang). Drums waren op de voorganger nog wel te horen, maar worden nu helemaal achterwege gelaten, in plaats daarvan horen we mooi percussiewerk (o.a. cajón, wasbord, triangel, bekkens) door Arthur Bont.

Grooten lijkt een aangeboren gevoel te hebben voor toegankelijke teksten die soms meer zeggen dan je op het eerste gehoor denkt. In Joni bijvoorbeeld brengt hij een mooie ode aan de zangeres Joni Mitchell en haar album Blue in het bijzonder, tegelijk is het een persoonlijk verhaal, een herinnering aan vroeger die terugkomt nu zoonlief het huis gaat verlaten, maar de stem van Joni, die biedt soelaas, toen en nu. Een ander muzikaal eerbetoon is er voor Dougie MacLean, wiens Caledonia een fijne Nederlandse vertaling heeft gekregen met Ik Kom Thuis. Weemoed en verlangen uit het origineel liggen ook nu verscholen in de liefdevolle woorden. Als je de teksten beluistert dan lijkt het erop dat (weg-)dromen een centraal thema vormt, soms letterlijk (Altijd Blijven Dromen), soms wat minder direct, zoals in Kapitein Columbus of Muze. En voor een vrolijke folkdeun zijn de Mannen van Naam nog immer te vinden, fijne fluitjes sieren Deze Dag (Zo Fijn), lekkere Keltische invloeden zitten in de de instrumentalen De Zweedse Hond (ondanks de titel) en Toscane, en als toegift is er nog een keer het hilarische Brilletjes, dat in 2013 als single verscheen.

Door te kiezen voor percussie in plaats van drums krijgt Morgen Is Ver een meer gemoedelijke, maar lekker opgeruimde folky kleur, waardoor de inhoud van de liedjes meer tot zijn recht komt. Daarnaast is het vooral het plezier in samen muziek maken dat de Mannen van Naam blijft kenmerken.

Mirjam Adriaans