Dijsseldonk - 45 - eigen beheer (www.dijsseldonk.nl)
Het is een tijd stil geweest rond de Nederlandse gitarist en zanger Dijsseldonk (voluit Eric van Dijsseldonk), zijn laatste album, In Mijn Eigen Koninkrijk, stamt alweer uit 2010. Dat betekent niet dat hij geen muziek gemaakt heeft, maar dat deed hij vooral met anderen. Zo speelde hij theatertournees met Ricky Koole en Leo Blokhuis, deed mee aan tribute projecten rond The Band en George Harrison en afgelopen jaren was hij gitarist bij Erwin Nyhoff, Laura Vane & the Vipertones en Lea Kliphuis. Aan zijn eigen muziek kwam hij niet echt meer toe en hij was er eigenlijk ook wel even klaar mee, zo bekende hij gisteravond na zijn optreden in De Rozenknop in Eindhoven. Met begeleider Rolf Verbaant op diverse gitaren en pedal steel laat hij dan ook heel wat oud werk horen, zoals In Mijn Koninkrijk, het titelnummer van zijn jongste album, Mookerhei dat hij schreef voor een project van Natuurmonumenten, Bijna Lente (want dat is het nu toch echt) en natuurlijk in de toegift het officieuze volkslied dat hij ooit schreef voor Eindhoven, "want anders kom ik hier niet levend weg" grapt hij erbij. Hij woont er inmiddels al een jaar of twaalf niet meer, vindt dat er veel veranderd is sindsdien, toch zingt hij zijn lied nog steeds vol overtuiging.
45
Maar er is ook nieuw werk, want het is toch weer gaan kriebelen en wel rond zijn 45ste, het duurde vervolgens een tijd voor alles af was, maar nu is er een ep met vijf liedjes, toepasselijk 45 geheten. Net als zijn solodebuut 33 1/3 uit 2004 is de ep niet alleen een verwijzing naar zijn leeftijd, maar ook naar het toerental van een elpee. Dijsseldonk nam de liedjes op met Gabriël Peeters, zijn oude bandmaat uit de Smalltown Romeos, in diens studio in Eindhoven. Dijsseldonk neemt het gitaarwerk voor zijn rekening, Peeters zorgt voor drums en toetsen en meer blijkt ook niet nodig om de fijne liedjes te omlijsten.
In twaalf jaar kan er veel veranderen, zo ook bij Dijsseldonk, een huis, een gezin, een geregeld bestaan en dat beschrijft hij in opener Een Ander Leven, waarna het lui ontspannen In Bed Met Jou (met extra vocalen van Pennyleen Krebbers), volgens hem het geheim prijsgeeft van een goede relatie. Al ziet hij om zich heen dat het bij mannen van zijn leeftijd vaak ook anders loopt, met hem echter niet, dus schreef hij er maar een liedje over, Weg Van Haar, een knap tekstpareltje over hoe samenzijn een sleur wordt en er tegelijk iets kan opbloeien met iemand anders. Dan volgt Ik Sta Stil, een liedje dat er nooit had moeten zijn, omdat de goede vriend over wie het gaat er juist nog wel had moeten zijn. Met de fraaie tweede stem van Maaike Hermans verwoordt hij zijn gevoelens van verdriet, maar ook de mooie herinneringen aan de vriend die het leven niet meer zag zitten, omlijst door piano en elektrische gitaar. Zonder opsmuk eindigt hij in romantische nostalgie met Het Mooiste Meisje Van De Klas, over het meisje waarop hij zijn hele middelbare schooltijd verliefd was, al is het nooit wat geworden.
Muzikale inspiratie komt ook nu weer vooral uit de pakkende popliedjes uit de jaren '60 en '70 van de vorige eeuw, Beatles, Neil Young, The Band, dat soort dingen. Toch lijkt er net wat meer melancholie en nostalgie door te klinken dan in zijn eerdere werk, maar misschien hoort dat ook wel bij de leeftijd. Wat bij beluistering vooral duidelijk wordt is dat Dijsseldonk de kunst van het schrijven van fijne rootsy popliedjes in zijn moerstaal zonder meer verstaat.
Mirjam Adriaans