Image
Oude songs Kate Rusby
op Ten danig opgeknapt

Nog steeds geen 30, maar het lijkt of Kate Rusby al een heel folk-leven mee gaat. Niet
de allerbeste zangeres uit de Engelse folkscene, wel één van de succesvolste.
"Ten" staat voor de tien jaar professioneel in de folkwereld. Een retrospectief dus, maar geen echte verzamelaar: 4 al eerder opgenomen songs, 2 live-nummers en 9 songs die opnieuw werden opgenomen.

Kate Rusby kwamen we voor het eerst tegen in 1993 waarin ze, samen met Kathryn Roberts, deel uitmaakte van de formatie Intuïtion (samen met twee andere duo's Pat Shaw/Julie Matthews en Kathleen/Rosalie Deighton). Eén Cd was het resultaat van dit gelegenheidsproject.

Met Kathryn Roberts maakte ze in 1995 een CD die zeer goed ontvangen werd (winnaars van een BBC Folkaward in dat jaar). Ze maakte, ook met Kathryn Roberts, tijdelijk deel uit van het prestigieuse project "The Equation" rondom de Lakeman Brothers. Welliswaar een superdeal met maatschappij "Warner" maar beperkte artistieke vrijheid. Reden voor haar om deze band al na korte tijd te verlaten.

Kort na haar vertrek bij The Equation volgde ze Sally Barker op bij vrouwengroep "The Poozies". Met die band nam ze o.a. Infinite Blue (1998) op. Ondertussen was ze voor "huislabel" Pure Records (o.a. gerund door Pa en Ma Rusby) al bezig met een eerste solo-CD. Die CD, Hourglass, verkocht buitengewoon goed: 50.000 exemplaren. Een jaar later (1999) volgde Sleepless, iets minder goed ontvangen, maar wel op de shortlist voor een Mercury Award in Engeland. Ook haar laatste CD, Little Lights (2001), verkocht erg goed in Engeland.

Met "Ten" levert Rusby een zeer accebtabele CD af. Rusby schakelde haar vaste begeleiders in: Ian Carr (gitaar), Andy Cutting (accordeon), Micheal McGoldrick (fluit) en John McCusker (viool, piano,). Daarnaast kleine bijdragen van Lester Simpson en Alison Brown (banjo).

Wat mij bevalt aan deze CD zijn de oude songs die opnieuw zijn opgenomen. Die zijn er danig van opgeknapt. Het Poozie-nummer The Maid of Llanwellyn krijgt met toegevoegde brass veel meer inhoud. Het prachtige I wonder what's keeping my true love is door wonderschoon samenspel van Cutting/McGoldrick veel beter dan de versie op Sleepless. The Wild Goose, oorspronkelijk een shanty, hier door een nieuwe tekst een love-song, het vertraagde The Recruited Collier, de opzwepende live-uitvoering van Sir Eglamore: het klinkt allemaal stukken beter dan de originele uitvoeringen.

Een aantal van de songs op deze CD zijn geschreven voor de film "Heartlands" (Damien O'Donnell). De CD besluit in stijl met Bold Riley, opgenomen in 1996 (Hourglass) en met gast-vocalen van Davy Steele. Een passend eerbetoon aan deze vorig jaar overleden singer-songwriter.

Hoewel het eigenlijk geen reguliere CD is vind ik dit wel het beste produkt dat Rusby ooit afleverde. Waar in het verleden de verveling nogal eens toe sloeg als Rusby weer aan een ellenlange ballade begon, is daar op deze CD geen sprake van. De begeleiders krijgen veel meer ruimte dan op eerder werk.
Met 67+ minuten waar voor je geld.

Paul - Waardering 8