Presentatie Kadril-cd op Wereldfolkfestival
in Gent zeer druk bezocht

Zaterdagavond is het Wereldfolkfestival in Gent geopend met concerten van Kadril en Balbrozijn. Kadril stelde het nieuwe album PAYS voor. Donderdagavond besteedde het radioprogramma De Grote Boodschap al uitvoerig aandacht aan deze door Gabriel Yacoub geproduceerde cd.

Opvallend was het subtiele karakter van de nummers die gedraaid werden en de extra aandacht die was geschonken aan de samenzang. Een typsich Yacoub-produkt zou je zeggen en de kwalificatie sophisticated van presentator Jan Vanlangendonck leek goed gekozen.

De Kadril-mannen in de studio achtten dat wat al te sterk uitgedrukt, maar vonden ook dat de van Kadril bekende voorname rol van slagwerk en ritme-instrumenten iets was teruggedrongen. Erwin Libbrecht zei iets in de trant van: "Op deze cd maak je niet mee wat op een vorige nog wel gebeurde. Daar viel het spel van bijvoorbeeld de dulcimer niet op, hier komen dat soort instrumenten meer tot hun recht."

Massale belangstelling
In de Handelsbeurs in Gent was zaterdagavond onder het massaal opgekomen publiek ook DJ.Jak. Op zijn informatieve site www.folk.tk doet hij kort verslag van de eerste festival-avond. Hier enkele citaten:

…Men verwachtte zo'n 400 man maar uiteindelijk waren het er 900. En nog een honderdtal die niet meer binnengeraakten. Van een overrompeling gesproken….

…Het repertoire van Kadril is sinds het vertrek van Patrick Riguelle en de komst van Eva De Roovere minder rockend geworden. Er is nu meer plaats voor luisterliedjes met vaak boeiende teksten. Wat niet wil zeggen dat onze mannen geen feestje meer kunnen bouwen. En dat deden ze dan ook met o.a. "Bea's farewell to Brussels" en de andro "La femme sans tête". (…) Een buitenbeentje was 'Het Kerelslied", een a capella nummer dat al lang op Kadrils verlanglijstje stond. Producer Gabriel Yacoub maakte een ronduit ingewikkeld arrangement dat op cd heel mooi klinkt, maar waar de groep live nog wat zal moeten aan sleutelen…

…Na Kadril mocht Balbrozijn ons nog wat verblijden met dansdeuntjes. (…) Ze speelden - ik weet het, ik val nu al maanden in herhaling - de ganse zaal plat met hun bourreekes, androkes, polkas, rondos, scottischen en zelfs met een tarantella. Ze werden eventjes "het eenzame hartenbureau" toen een romantische jongeman op het podium een huwelijksaanzoek deed aan zijn geliefde. En een njet als antwoord kreeg...