-door Mirjam Adriaans-
Vanaf oktober is er een nieuw theaterprogramma te zien van zanger en liedjesschrijver Gerard van Maasakkers. De afgelopen jaren zag ik een duoprogramma van hem met Frank Cools, waarin hun favoriete Nederlandstalige liedjes aan bod kwamen, en in trio-bezetting (met Mike Roelofs erbij) speelde hij 40 Jaar liedjes, met een greep uit zijn eigen omvangrijke oeuvre. Nu is er Ik loop en ik ben benieuwd, kunnen we weer nieuwe liedjes verwachten?

Eind jaren '70 begon Omroep Brabant, thuis ging de radio aan en de tune van de uitgaansrubriek sprak me als jonge tiener gelijk aan. Hé Gaode Mee, dan gaon we een eindje lopen, het bleef in mijn hoofd zitten. En dan hoorde ik nog een mooi verhaal over een Nuenens vrouwke, het heette Cis Verdonk en die rolletjes pepermunt, die bleven maar door mijn hoofd rondspoken. De zanger heette Gerard van Maasakkers en was ook presentator bij de omroep.

De eerste keer dat ik hem live zag was een twintigtal jaar later, ik woonde nog niet zo lang in Eindhoven en was met mijn lief op de bonnefooi naar Nuenen gefietst, de plaats waar hij vandaan komt. Er bleken nog net een paar kaarten te koop voor de voorstelling. Het werd een prachtige avond en het begin van een hele reeks bezoeken aan nog veel meer van zijn optredens.

Nu zijn we weer een jaar of twintig en flink wat albums en theaterprogramma's verder en woont deze Brabander in het Belgische Gent. Ondertussen mocht hij maar liefst twee keer de Annie M.G. Schmidtprijs voor het beste theaterlied in ontvangst nemen, maar de laatste paar jaar kwam er weinig nieuw werk uit. Hij vond niet de rust om te schrijven, moest wennen aan het drukke stadsleven in Gent. Maar nu is er een nieuw theaterprogramma en omdat hij me na een optreden maanden terug al eens had verteld weer nieuwe liedjes te willen schrijven ben ik benieuwd. En dat is gelijk een mooie gelegenheid om hem te vragen naar zijn muzikale achtergrond.

Gerard van Maasakkers met Frank Cools en Mike Roelofs, foto Ronald Rietman
Gerard van Maasakkers met Frank Cools en Mike Roelofs, foto Ronald Rietman


FF: Laat ik maar beginnen met de basis: Wanneer ben je begonnen met muziek maken en kun je daar iets over vertellen?

Gerard: Toen ik in de 4e klas zat (groep 6, tegenwoordig) mocht ik in het koortje van meester Van der Linden zingen in de nachtmis. Maar de solo bij “Stille Nacht” ging aan m’n neus voorbij. Ik was ook nog te bleu. Nu zeg ik altijd, dat ik toen dacht “Mijn tijd komt nog wel”.

FF: Welk(e) instrument(en) bespeel je en welk(e) gebruik je bij het componeren?

Gerard: Ik speel alleen gitaar, en die gebruik ik nauwelijks bij het schrijven van liedjes. Ik bedenk de melodie en pak er dan de gitaar bij. Of niet; soms is de melodie te ingewikkeld voor mijn bescheiden gitaarspel. Gelukkig heb ik geweldige muzikanten die er dan akkoorden bij zoeken.

FF: Nu kent iedereen Gerard van Maasakkers als zanger en liedjesschrijver, maar heb je ooit deel uitgemaakt van een band?

Gerard: Op m’n 12e hadden we een bandje op de kostschool; “The Spruce Valley Boys”. De school heette Sparrendaal, vandaar de naam. ik heb er maar een jaar gezeten.

FF: Je hebt door de jaren heen heel wat projecten gedaan met diverse orkesten, met JW Roy, Cadans der Getouwen (om er maar een paar op te noemen). Welke waren voor jou bijzonder en waarom?

Gerard: De samenwerking met JW was voor mij het meest bijzonder. Het bracht me in contact met de singer-songwriter-wereld vanuit de Americana. Daar hoorde ik tot dan toe niet bij, maar de muziek en de wereld sprak me wél zeer aan.
Maar ik werk ook graag met harmonieën en fanfares. Ik krijg ‘kiepevel’ van blaasmuziek.

FF: Wie is je grote muzikale held (meerdere antwoorden mogelijk)?

Gerard: Toen ik ruim 40 jaar geleden mijn eerste liedjes schreef in het Brabants, was de Westvlaming Willem Vermandere mijn grote voorbeeld. Nu luister ik naar allerlei soorten muziek, als het maar met hart en ziel wordt gemaakt, kan ik er door worden meegezogen.

FF: Wat betekent folkmuziek voor jou?

Gerard: In de jaren ’70 had mijn muziek veel invloeden van de folkmuziek. Later is daar latin, pop en een beetje jazz bij gekomen. De folk is wat op de achtergrond geraakt.

FF: En dan over het nieuwe programma: Maanden geleden sprak ik je na een optreden, je zei toen dat je weer nieuwe liedjes wilde gaan schrijven, is dat gelukt voor je programma Ik Loop en kun je iets over de titel zeggen?

Gerard: Ik had ruim 6 jaar nauwelijks nieuwe liedjes gemaakt, dus het was wel spannend of ik het nog zou kunnen. maar het is gelukt en ik heb nieuwe liedjes, die ik aanvul met evenveel oudere. “Ik loop” gaat eigenlijk over wat je in je levensloop allemaal meemaakt, wie en wat je tegenkomt onderweg, waar je je over verbaast, waar je je over opwindt en wat je blij of droevig stemt. Eigelijk is dat altijd, al ruim 40 jaar lang, de leidraad. Ik ga wandelen en schrijf op wat me onderweg invalt.

FF: Door de jaren heen heb ik genoten van mooie vertalingen, zoals Van d’n Hoeksteen (Marksteinlied), Boom Aan De Rivier (Watchman) of Zilveren Vogel (Gianmaria Testa), hoe besluit je om een bepaald stuk te vertalen en heb je nog iets in petto voor de komende concerten?

Gerard: Ik heb nu ook weer een vertaling van een Watchman-song (Cathedral of pines) in mijn nieuwe programma, vooral ook om Ad van Meurs te eren en te danken voor al zijn prachtige liedjes en zijn werk als organisator en centrale rol in de singer-songwriter wereld.
De meest geslaagde vertaling vind ik die van “Dentro la tasca di un qualunque mattino” van Gianmaria Testa. Bij mij heet het “Ik neem jou mee”; en dat is een van mijn mooiste liedjes geworden. Soms hoor ik een liedje waarvan ik denk; ‘Had ik dat maar geschreven'. Als ik het dan vertaal, kan ik het toch een beetje naar m’n hand zetten, zodat het bijna een eigen liedje wordt.

FF: Net als afgelopen jaren speel je met Frank Cools en Mike Roelofs, kun je iets over de samenwerking met deze twee vertellen?

Gerard: Frank is mijn lief; we hebben 4 jaar geleden een programma gemaakt met de liedjes die we allebei mooi vonden, liedjes van anderen en van mij. De samenwerking beviel goed en we wilden het blijven doen. Mike Roelofs speelde al jaren toetsen in mijn vroegere begeleidingsband. Samen met hem hebben we het vorige programma “40 Jaar liedjes” gemaakt, en nu dus “Ik loop”. Loopt gesmeerd!

Deze maand zijn er enkele try-outs van het programma Ik Loop, de première is op 11 oktober 2019 in het Parktheater in Eindhoven.

Voor meer info over Gerard en zijn volledige concertagenda zie: http://www.gerardvanmaasakkers.com