Aflevering 22 d.d. 08 12 2003

Met schorre stem P Stands for Paddy...

Twee optredens in 8 dagen - en wat een verschil. Vorige week was onze band Rallion hoofdact in de Irvine Folkclub. Het was onze eerste optreden als hoofdact dus de zenuwen waren wel aanwezig. De in Schotland zeer bekende folkband Fine Friday had slechts 9 mensen in hun publiek toen zij in Irvine speelden, dus we vreesden het ergste.

Dat bleek niet nodig te zijn. De zaal was goed gevuld met zo'n 30 mensen in het publiek. Blijkbaar had een aantal mensen ons in augustus gezien, toen we als voorprogramma in dezelfde folkclub speelden. We hadden een ontzettend leuke avond. Je te realiseren dat iedereen in het publiek daadwerkelijk voor jouw muziek aanwezig is, is geweldig. Het is ook te merken aan hun reacties; ze klappen en zingen volop mee. Aan het eind van de avond (en twee toegiften later) liet de organisatie weten dat ze ons graag opnieuw boeken. Altijd goed natuurlijk.

Gisteren hadden we opnieuw een optreden. Dit keer als voorprogramma. Je zou zeggen dat dat dus minder belangrijk is, maar in dit geval was het tegengestelde waar. We waren voorprogramma voor Back of the Moon in de Star Folkclub in Glasgow - een van de grootste folkclubs in Schotland. We wisten dat een relatief groot deel van het publiek belangrijke mensen in de folkindustrie zouden zijn. Een optreden dus waarbij ik een zere keel niet kan gebruiken.

Je raadt het al; ik heb woensdagnacht niet geslapen doordat ik aan een stuk hoestte. De volgende ochtend kon ik nauwelijks praten, dus zingen ging al helemaal niet. Thee met honing, lemsip, niets kon me helpen. Maar het optreden afzeggen kon ook niet. Met moeite sleepte ik me in de auto, op naar Glasgow. Daar hebben we met z'n vieren een nood-setlijst in elkaar gezet; meer tunes, minder songs. We zouden in ieder geval een lied doen, en daarna kijken of ik nog kracht had een tweede lied te zingen.

Uiteindlijk hebben we drie sets en twee liedjes gespeeld. Naar mijn mening ging het totaal niet goed. Vanmorgen kreeg ik echter een e-mail van de gitarist van onze band. Ik was direct na ons optreden weggegaan, maar de rest van de band was gebleven. Na het optreden van Back of the Moon was de organisator van de folkclub naar Kenny toegekomen: of we in juni terug kunnen komen - als hoofdact.

Zo zie je maar weer, zelfs met een schorre stem en onder de koorts kun je toch nog dingen bereiken. Ik waardeer het dat de folkclub door mijn magere optreden heeft door kunnen kijken. Volgend jaar zullen ze zien tot waar we echt toe in staat zijn. Blijkbaar was Back of the Moon onder de indruk van ons optreden, en de bodhranspeler van Deaf Shepherd vond mijn schorre stem erg goed passen in onze versie van 'P Stands for Paddy'...