De groep, die nog steeds uit zangeres Dani Klein, enkele nieuwe muzikanten en muzikanten van de beginjaren bestaat gaat ook op een bescheiden Europese tournee met ondermeer concerten op 3 april iin de AB in Brussel en op 5 april in Muziekcentrum Vredenburg in Utrecht. Het Utrechts Nieuwsblad publiceert een interview dat Peter Bruyn had met Dani Klein. Ze zegt ondermeer: ...'al die nieuwe culturen die naar ons land zijn gekomen: Arabisch, Afrikaans... Dat zijn allemaal invloeden voor mij.'...
....Ooit, in de eerste helft van de jaren negentig, representeerde Dani Klein de Europese blues , gehuld in een stijlvol mantelpakje. Van de vier albums die ze als Vaya Con Dios maakte werden miljoenen exemplaren verkocht.
Nadat ze met haar debuutplaat in 1988 al was doorgebroken in België en Frankrijk, volgde Nederland twee jaar later met de hits What's A Woman en Nah Neh Nah. Vooral dat eerste nummer is nog altijd met grote regelmaat in de nachtelijke radioprogramma's te horen en doet menige eenzame chauffeur aan het stuur van de vrachtwagen ongetwijfeld een traantje wegpinken. In 1996 was het echter gedaan met de groep..
...Dani besloot een paar jaar tijd voor zichzelf te nemen. Reizen en studeren. ,,Ik bezocht landen die mij bij eerdere reizen bevallen waren. En landen waarvan de muziek mij boeide, zoals Trinidad, Cuba en Marokko. Maar ook India, om met die totaal andere, kleurrijke cultuur kennis te maken. Ik had gewoon tijd nodig om afstand te nemen van die Vaya Con Dios jaren. Ik ging echt niet naar India omdat ik dacht daar antwoorden te vinden op bepaalde levensvragen of zo.''...
...Haar besluit om na acht jaar toch weer een nieuwe Vaya Con Dios-plaat te gaan maken werd ook niet direct ingegeven door het reizen. Ze vertelt over haar ontmoeting met Jean-Pol Van Ham, de jonge producer en multi-instrumentalist met een eigen studio die ze eigenlijk al jaren kende. Hoe ze samen zonder enige pretentie aan de slag gingen. En hoe daar een nieuw Vaya Con Dios-album - The Promise - uit voortkwam. De plaat klinkt vertrouwd. Net als vijftien jaar geleden is daar weer die mélange van relaxte jazz, latin en Afro, met vleugjes zigeunermuziek, flamenco, Turkse klanken en reggae. Stijlvol verpakt sentiment, door Dani met dat bekende, iets hese stemgeluid gezongen in het Engels, Frans, Duits en Spaans....
...,Misschien komt het wel doordat ik in Brussel ben opgegroeid. Mijn vader draaide thuis platen van Glenn Miller, Edith Piaf, Sinatra en Antonio Carlos Jobim. Alles door elkaar. Daar komt dan nog het tweetalige karakter van Brussel bij. En al die nieuwe culturen die naar ons land zijn gekomen: Arabisch, Afrikaans... Dat zijn allemaal invloeden voor mij.''...