Dat het verhaal niet goed gaat aflopen weten we al in het begin. Het kan ook bijna niet anders, met ingrediënten als de Grote Amerikaanse Drooglegging en drie Ierse broers die hun geluk in Canada beproeven met hun vaders whiskyrecept. En natuurlijk is er een vlammende roodharige vrouw in het spel, een klein kind, The Little Whisky Child, zorgt voor geruchten in het dorp...
Het verhaal van The Little Whisky Child en de bijpassende muziek komen van Blue Dew. Voor het eerst brengt de Zwolse groep een programma met bijna allemaal eigen melodieën, veelal van de hand van gitarist Marius Klein, met teksten van Jan Kuijs. Ze passen stuk voor stuk in de Ierse traditie, klinken alsof ze al jaren oud zijn, hier en daar hebben ze een fijn Amerikaans (bluegrass) tintje. Een whiskyvat met een fles en een glas vormen het eenvoudige decor in De Verhalenboot, gelegen in de Thorbeckegracht in Zwolle. De voorstelling gisteravond was al een tijdje uitverkocht en de locatie blijkt zich uitstekend te lenen voor de muzikale vertelling van Blue Dew.
De muzikanten zijn in donkergrijze of grijs/bruine kleding gehuld waarmee ze de jaren '20 van de vorige eeuw in alles laten herleven. Bassist John Beumer heeft als verteller een prettige stem, die begint met het trieste eind, om vervolgens op expressieve wijze het hele verhaal voor ons te ontvouwen. Eerst is er nog vreugde, een groot feest om afscheid te nemen van de Ierse geboortegrond, een huwelijk in het nieuwe thuisland Canada, er wordt gedronken, en natuurlijk hoort daar muziek bij. Uitbundig klinken gitaar, viool, banjo's, accordeon of bodhrans. Maar even horen we al van de banshees en het dreigende onheil wordt werkelijkheid.
En waar de muziek eerst nog hoopvol, blij en vol goede moed is, wordt die na de pauze veel ingetogener. Met de mist komen de banshees, het drama heeft zich voltrokken, de viool van Wendy van Zomeren jammert, de vuurtoren vertelt over zijn onmacht, het publiek is doodstil. De liedjes zijn nu vaker a capella, de instrumenten houden zich rustig, bijna gelaten, staan in dienst van het verhaal, mooi klinkt de samenzang van de vijf Blue Dew-leden in de intieme omgeving van De Verhalenboot, waar slechts 40 mensen in passen. In de kleine ruimte kan puur akoestisch gespeeld worden, zonder versterking, dat geeft het optreden meer warmte. Al in de pauze krijgt de groep complimenten, na afloop is het publiek nog meer onder de indruk. Met een welgemeend Parting Glass als toegift neemt Blue Dew afscheid van de toehoorders.
Voor meer informatie over Blue Dew, zie www.bluedew.nl.