Adembenemend concert van Michel Godard en Linda Bsiri
-door Henk-
In het kader van het festival Traces of Brass kwam zondagavond het duo Michel Godard (tuba en serpent) & Linda Bsiri (zang) naar Eindhoven. We kenden Godard en Bsiri ondermeer van enkele projecten met Lucilla Galeazzi (La Banda en Castel del Monte). Het echtpaar gaf voor een publiek van een kleine dertig man in De Witte Dame een even intiem als indrukwekkend akoestisch concert met hedendaagse muziek.
Hier en daar klonk hun muziek geïnspireerd door tradities van rond de Middellandse zee, of door muziek van de aboriginals. Hoewel we iets meer links naar traditionals hadden verwacht in plaats van eigentijdse bijna minimal-music achtige muziek, werd er op een dermate hoog peil gemusiceerd dat het een genot om het concert mee te maken.
Michel Godard is een van de belangrijkste vernieuwers op de tuba in zowel de jazz- als klassieke en wereldmuziek. Bovendien is hij een van de eerste die de serpent, een instrument uit de renaissance (de voorganger van de tuba) nieuw leven inblies. De serpent werd tot de negentiende eeuw eigenlijk vrijwel uitsluitend gebruikt als begeleiding van vrouwenkoren in de kerk. Het is een soort bas-uitvoering van de kornet en heeft door het houten aanblaasstuk een warm geluid.
Godards echtgenote Linda Bsiri is een gevierd uitvoerster van zowel middeleeuwse, klassieke, hedendaagse en geïmproviseerde liedkunst. Haar vocale mogelijkheden lijken onbegrensd. Ze verenigt de stemmen in zich van Lucilla Galeazzi en Savina Yanatou. Ze voert niet enkel uit maar schrijft ook muziek en teksten.
Het spel tussen de twee is het ene moment een dialoog, dan weer een gevecht. Linda Bsiri volgt de melodielijn van Godard of andersom. Of ze vullen ze elkaar aan, of ze gaan juist fel tegen elkaar in.
Linda Bsiri voert ook enkele solo-stukken op. Vaak experimenteel van aard. Vol dynamiek. Een enkele keer hoor je Occitaanse herderskreten, dan weer het geluid van een schaap, of een ander dier. Ze is een ware stemkunstenaar. Zij is in staat een a4-tje vol tekst in een paar seconden voor te dragen, zonder over haar tong te struikelen. Ze klakt met haar tong, giechelt, kucht, proest, haalt kristalbarstend uit. Maar evengoed ontroert ze met lyrische zang. In Exotica soli van Maurizio Kagel bespeelt ze een bodhran-achtige trommel, terwijl Godard uit een reuze-schelp meer muziek haalt dan je voor mogelijk houdt.
Michel Godard maakt indruk met een solo op de tuba. In dat stuk, Aborigene, presteert hij het om vijf minuten onafgebroken middels circular breezing de tuba te laten klinken als een didgeredoo. Adembenemend! Tussen de grondtonen door hoor je boventonen en praat hij door zijn tuba.
Enkele stukken kwamen van de cd Le Regard d'un Ange, die Godard en Bsir i twee jaar geleden opnamen met Michele Rabbia (percussie) en Gabriele Mirabassi (Klarinet) en die onlangs is uitgebracht op Symphonia SYO 01710. Terwijl weer andere stukken improvisaties waren op muziek van de cd 'Sous les Voûtes, Le Serpent…", die het echtpaar in 2001 opnam met de percussionisten Mark Nauseef en Pedro Estevan bij MA-recordings.