Huiveringwekkende balletmuziek van Woven Hand
Van Woven Hand, oftewel Dave Eugene Edwards verscheen onlangs de cd Blush Music met muziek die hij schreef voor een ballet van de Belgische choreograaf Wim Vandekeybus. Met deze muziek maakte hij afgelopen week een mini-toernee door Nederland en België. Vorige week vrijdag was het eerste concert het Burgerweeshuis in Deventer. Erik Krebbers was erbij voor de Apeldoornse Courant. Uit zijn recensie komen de volgende citaten:
...Met een jetlag in de benen had het kwartet de hele dag geoefend. Toch had dat de onzekerheid niet geheel kunnen wegnemen. Een direct geknapte snaar, probleempjes met het geluid en een moeizame communicatie tussen de bandleden verklapten de onwennigheid en bezorgden het optreden een stroeve start. Alhoewel toetsenist Daniel McMahon en drummer Ordy Garrison vorig jaar ook van de partij waren, maakte Woven Hand geen ingespeelde indruk. Storend was dat allerminst. Integendeel, het gaf het optreden zelfs een extra lading. Zeker bij Edwards, die zijn vermoeidheid amper had overwonnen, was de spanning duidelijk zichtbaar...
...In tegenstelling tot de lengte van de nummers op 'Blush Music', die in een geval zelfs de veertien minuten overschrijdt, werden de live-versies teruggebracht tot rockmuziekproporties. Daarmee werd echter geen afstand gedaan van de langgerekte geluidscollages die 'Blush Music' tot zo'n bizarre plaat maken...
...Ook op het podium veroorzaakten de tussen de nummers doorsluimerende soundscapes een huiveringwekkende atmosfeer. Het geluid van de krassende raven uit Edwards' achtertuin klonk als dat van een obscuur, verlaten kerkhof. Die sinistere sluier hing als een klamme deken over het concert, dat pas met het afsluitende 'Your Russia (Without Hands)' een climax bereikte...
Toetje het lekkerst bij concert in Irish Unplugged Tour
De Irish Unplugged Tour met Kieran Goss, Frances Black en David Munelly & Friends is volop aan de gang. Het eerste concert was vorige week vrijdag in Eindhoven. Jacques Hendriks was erbij voor BN/de Stem. Hier enkele citaten uit zijn recensie:
...Kieran Goss opende het bal vrijdagavond en deed dat indrukwekkend, zo helemaal in zijn eentje in die even grote als lelijke zaal in Eindhoven. Gitaar, ontroerende zang en een groot gevoel voor humor. "Mensen schrikken vaak als ze horen dat ik singer/songwriter ben, want bij die term denkt men meteen aan saai, serieus, filosofisch. Zo ben ik niet, ik heb maar één imago hoog te houden en dat is het feit dat ik een klein, kaal mannetje ben", zei de inderdaad amper 1.60 meter lange meester in de rechten vol zelfspot. Hij had de lachers op z'n hand, maar kreeg vervolgens telkens moeiteloos de zaal muisstil met zijn fraaie songs, zoals Out of my head, Just around the corner, Reason to leave en zijn laatste single Head upon my heart. Eerlijke, romantische muziek, zonder toeters of bellen...
...Begeleid door drie muzikanten imponeerde Frances Black vooral met het bekende All the lies that you told me en Wall of tears. In schril contrast met de humor van Kieran Goss stonden echter de té sentimentele verhalen tussendoor van mevrouw Black. Het leek wel of ze solliciteerde naar een Lieve Lita-rubriek in een vrouwenblad...
...David Munelly en zijn piepjonge vrienden, aangevuld met de uit België overgewaaide Ierse zangeres Helen Flaherty, brachten daarna vaart in de show. (...) Het blijft wonderbaarlijk om te zien hoe razendsnel sommige mensen kunnen musiceren en improviseren op accordeon, gitaar, viool, trommel en zelfs dwarsfluit. Het mooiste moest toen nog komen. Het toetje van een liefst drieëneenhalf uur durende voorstelling. Kieran Goss en vervolgens ook Frances Black voegden zich bij Munelly en zijn vrienden. En met z'n allen speelden ze nog een paar traditionals, waaronder het melancholieke From Clare To Here. Waarmee je je als bezoeker echt even in Ierland waande. Die late verbroedering op het podium, het toetje, smaakte verreweg het lekkerst...
Roadhouse in Koudekerk aan den Rijn
Twee weken na dato ontvingen wij een recensie die Jaap Hoek schreef over de singer songwriters avond d.d. 25 januari in Koudekerk aan de Rijn. Ondanks dat het concert alweer ruim twee weken geleden plaatsvond, plaatsen we de recensie toch. Dan heeft Jaap zijn arbeid niet voor niets verricht en worden wij weer wat wijzer.
- door Jaap Hoek -
Wie de film "Roadhouse" met Patrick Swayze kent die weet nu wat hij zaterdag 25 januari gemist heeft in de slotzaal van de Ridderhof in Koudekerk aan den Rijn. Je hoeft helemaal niet naar het middenwesten van de Verenigde Staten te reizen om aan je trekken te komen op het gebied van alternatieve country. Dat kan gewoon bij Trouble Tree FolkConcerts (TTFC).
De door TTFC en de Folkclub Noordwijkerhout georganiseerde singer-songwriteravond werd dit jaar opgeluisterd met optredens van Francis Levoy & the Blowrags, Kaz Lux en The Yearlings. Meer dan 80 mensen waren op het concert afgekomen en niet alleen uit Rijnwoude, maar van ver daar buiten. En ik kan u verzekeren dat ze een geweldige avond hebben beleefd.
Francis Levoy & the Blowrags
De eerste band die optrad was Francis Levoy & the Blowrags. Francis Levoy is een Zeeuwse singer-songwriter die onlangs zijn debuut cd "Hobos border collies and seven children" uitbracht. Veel songs van deze cd werden door Francis Levoy en zijn band gespeeld. Het waren veelal melancholische songs met duidelijke raakvlakken met Americana en Keltische folk. Zo mooi en helder als hij zong in het engels, zo plat Zeeuws hij tussen de nummers praatte.
Kaz Lux
Na een korte pauze was het podium voor Kazimier (Kaz) Lux. Wie kent hem niet? Eind jaren zestig maakte Kaz Lux samen met gitaarvirtuoos Jan Akkerman furore met Brainbox. Kaz met zijn unieke stem, een stem die uit duizenden te herkennen is. En die stem zingt nog altijd. Kaz speelde veel nummers van zijn laatste cd "Kaz Lux Solo", een echte aanrader. Daarnaast rolde er een aantal Brainbox nummers over het podium, die door het massaal aanwezige publiek met veel applaus werden begroet. Het nummer 'Gloria' werd door de aanwezigen luid meegezongen.
The Yearlings
Deze 6-mansformatie stal uiteindelijk de show. Ook zij hebben onlangs hun debuut cd uitgebracht, getiteld "The Yearlings". De band bestaat uit 2 zangers tevens gitaristen, 1 drummer, 1 slide gitarist, 1 bas gitarist en een pedaalsteel speler. De heren schroefden het tempo flink omhoog met hun aanstekelijke muziek. Het bewegen ging gewoon vanzelf je hoefde er niets voor te doen. Er werd zelfs op de tafels gedanst. Je waande je echt in het middenwesten van de VS. Alleen het kippengaas voor het podium ontbrak nog. ,,Dat komt volgend jaar wel" liet een dol enthousiaste organisator Hans Hoogeveen weten. Nu alleen nog even de decorbouwers Henno Paling (Pling) en Aart-Jan Bal (Bal) in het zonnetje zetten. Ze mogen weer een jaartje blijven.