Topsnelheid van Fugerica & Mahala Gypsies
In het Nijmeegse theater LUX speelde begin deze week het Roemeense zigeunerorkest
Fugerica & Mahala Gypsies. Anne Salomons schreef in de Gelderlander een recensie.
Hier twee citaten:
…Hoeveel virtuositeit kan een mens behappen? (…) Het is meer een hogesnelheidstrein waar je
als luisteraar in volle vaart in moet springen anders word je overweldigd door het alsmaar doordenderend gebonk van de ritmesectie. Vanaf de eerste noot spoort het orkest in volle razernij. Haakse bochten worden vooral door accordeon en cymbaal in gierende vaart genomen. Gelegenheid om uit te puffen is er alleen even als een zangeres in tenue van huilend zigeunermeisje met hese stem een tijdelijke rust bezingt. En daarna is het weer noten fietsen. Zoveel mogelijk in zo kort mogelijke tijd. Geen enkele noot is langer dan een kwart-nootje. Het is drama op de vierkante millimeter…
…hoe fabelachtig goed deze jongens ook zijn, het draait tenslotte toch om de muziek: noten, klankenreeksen of melodieën, waar warm of koud van wordt. En dan komt die trein weer om de hoek kijken. Als je bij het vertrekpunt niet bent opgestapt, kan je het verder schudden. De schoonheid, de muziek, waar je zo graag door meegenomen wilt worden, ontglipt je. Wat rest is dat je door de vonkende wielen wordt meegesleept. En dan is het opgelucht ademhalen als dat voorbij is…