Concert Sexteto Canyengue:
Alleen de tranen van Máxima ontbreken
Carel Kraayenhof en zijn Sexteto Canyengue gaf begin deze week een concert in het Beusichemse Heerenlogement. De belangstelling was zo groot dat er was geloot. Tweehonderd echte tangoliefhebbers werden toegelaten. Babette Pul was erbij voor De Gelderlander. Haar bleek dat slechts een handjevol mensen de tango pas na het huwelijk van Willem Alexander en Máxima had ontdekt. Hier enkele citaten uit het verslag in de Gelderlander:
...Kraayenhof en de zijnen openden met composities van de grote meester Astor Piazzolla, Michelangelo '70, Ausencias en Marrin y azul. Alleen het bekijken van de muzikanten was het theaterbezoek al waard. Zij aan zij met bandoneónspeler Rocco Boness liet Kraayenhof zijn instrument over beide knieën glijden en dan weer fel op de benen wippen.De sympathieke muzikant gaf steeds een waardevolle toelichting. Vertelde over de componist die de bandoneón vergeleek met een rups die voor zijn dood zo graag nog een vlinder zou zijn. Of over de tango waarvan eens gezegd is dat het het enige verdriet is waarop gedanst kan worden...
...Prachtig was ook de compositie El mangazo van violist Martijn van der Linden die in Buenos Aires zelfs als hip werd ontvangen. Maar natuurlijk was het toch het ontroerende Adiós Nonino van Piazzolla waarop iedereen had gewacht. Met het intro van de bruiloft van het jaar betoverde Sexteto Canyengue het Heerenlogement. Alleen de tranen van Máxima ontbraken....