Tijdens een optreden in het Ierse Galway drong pas echt tot Blue Dew door hoe diep Kilkelly de Ieren raakt. "Tijdens het nummer werd het doodstil. Daarna kregen we een en al complimenten als 'God bless you all'…", aldus John Beumer. Maar ook Nederlanders laat het niet onberoerd. Wie herinnert zich niet de emoties die loskwamen bij SP-voorman Jan Marijnissen, toen hij het nummer beluisterde tijdens het tv-programma Wintertijd van Harry de Winter. 'En', zo zegt Beumer, 'elke keer als wij het spelen worden links en rechts traantjes weggepinkt'. In de Gigant was het niet anders…
Zie ook: www.bluedew.nl. Onze fotograaf Martijn Lieffers heeft een zeer uitgebreide fotoreportage van dit concert op zijn website www.folkfoto.nl geplaatst.
Krantenrecensie: Think of One walst Inuit-zang plat

Think of One vertoefde een week in Nuuk, de hoofdstad van Groenland. Daar kon men kennis konden maken met de fanfarepunk die deze Antwerpse groep nogal eens door elkaar husselt met wereldmuziek. Bovendien gingen de Belgen een samenwerking aan met Sarah, Sylvia en Akinisie, drie Inuit-zangeressen uit Noord-Quebec, zoals ze dat eerder deden met Marokkaanse en Braziliaanse zangeressen. Vandeweek was het resultaat te horen in Gent, maar ook afgelopen vrijdag in Den Bosch tijdens een forumdebat van de Stichting Actuele Muziek Brabant over wereldmuziek. Voor het Brabants Dagblad was Mark van de Voort erbij. In zijn recensie veegt hij de vloer aan met dit project van Think of One. Hier enkele citaten: …Heeft de wereldmuziek toekomst, en wat blijft er van over na de onvermijdelijke confrontatie met de Westerse muziek? Terechte vragen die afgelopen vrijdag centraal stonden tijdens een forumdebat van Stichting Actuele Muziek Brabant in Den Bosch. In het kader van dit debat was er een concert van de Belgische formatie Think Of One. Ongelukkiger had de keuze niet kunnen uitvallen….
…De hyperventilerende, hypnotiserende ‘human beatbox’ zang van de Inuit, lijkt een ideale partner voor de op swingende riffs gebaseerde Westerse jazzrock. Maar het pakte anders uit. Wie drie ingesnoerde oude Eskimo-besjes op het podium verwachtte kwam bedrogen uit. Geheel in rockstijl namen een stel fruitige jongedames in spijkerbroek de honneurs waar. Hoe jong ze ook zijn, de meiden bleken absolute specialisten in de kattajak, de zo kenmerkende keelzang van de Inuit. Met de gezichten tegen over elkaar werden diep brommende trillers in ijltempo afgezet tegen hoogkirrende keelklanken. Helaas werd hun onaardse zang compleet overstemd door de loom beukende jazzexcursies van Think of One. De band hinkte inderdaad maar één gedachte: luid en duidelijk én behoorlijk arrogant de show stelen. Met snelle tempowisselingen en Zappa-achtige wendingen rockte Think of One de zaal halfdoof….
…Het fragiele damestrio zong ondertussen de amandelen uit het lijf, maar van hun zeer innemende bijdrage bleef in de mêlee niet veel meer over dan stuiptrekkend, astmatisch gerochel. Alleen op de zeer spaarzame momenten waarop de band behoedzaam meeging op de groove van de Inuit-zang, zoals in het dreigende ‘Polar Bear’, kwam er iets van inspiratie bovendrijven. Maar het kwaad was al geschied. Dit huwelijk moet maar heel snel ontbonden worden….