Hier nog enkele citaten uit het artikel in de Haagsche Courant:
...De derde editie van de BinneNach bewees (...) zich in korte tijd te hebben ontwikkeld tot een volwaardig eigen festival . Een evenement dat de muziekliefhebber niet wil en eigenlijk ook niet mág missen. (...) Het programma van de derde editie trok (...) met de sterke concurrentie buiten tenslotte al vrij volle zalen. Laat staan wie er binnenkomt als Gabriel Rios niet meer buiten gratis staat op te treden....
...Hoogtepunt was absoluut de al genoemde Ruthie Foster. Zij trad op in de kleine zaal en wist met haar krachtige, oprechte stemgeluid het publiek in hogere sferen te brengen. Haar gospel-, blues- en soulnummers waren adembenemend - wat betreft haar gitaarspel, haar stem, maar ook zeker haar indrukwekkende teksten die gaan over hoop en wanhoop. Een zeer bijzonder a capella-moment leverde behalve kippenvel ook gejuich van het publiek op. Ongelooflijk dat iemand zo puur kan zijn...
...Het Haagse Smutfish was ook puur, maar gaf op geen enkel moment een vrolijk gevoel. De muziek was nogal beklemmend. Zanger Melle de Boer zong met zijn doorleefde stem over boze dromen en de gevaarlijke kanten van de liefde. Smutfish klonk duister, liet een bepaalde spanning voelen, maar deed dat toch weer zo subtiel dat in de ellende ook weer iets van pure schoonheid was op te merken. Het was genieten....