-door Jan van Rymenant (van Espiral)-

Altijd leuk om bij de collega's in de muziekclubs eens naar een concertje te gaan kijken. Die maandag avond met zijn tweeën naar de Heksenketel, een leuke folkkroeg in hartje Antwerpen. Raf, de bezieler van deze kroeg, had de Russische groep Iva Nova uit St Petersburg kunnen strikken. Erg benieuwd naar hetgeen  komen zou, ik had ze nog nooit gehoord voordien, een plekje aan den toog ingenomen en even alle zorgen afgegooid. Klaar om nog eens van muziek te genieten.

En of we genoten hebben. Het was geen pure Russische folk, nee het was veel meer, alles zat er in. Ik had stilletje gehoopt dat Iva Nova aanleunde bij de muziek die Apparatchik en Leningrad Cowboys brengen, lekker dansbare pogo folk maar zelfs dat was er naast. Dit was een vloed van klanken die over je heen stormde. Het begon al redelijk hevig en wat opviel was een flink rockende gitaar en een overweldigende percussie,  geen rommelpotje maar stevig op zijn poten. Je zag dat het publiek even hard verrast was als ikzelf maar na twee  à drie nummers was de verbazing al volledig omgezet naar enthousiasme en je zag de groep loskomen na een wat aarzelend begin. Deze meiden weten goed waar ze met bezig zijn en verkennen de grenzen van de muziek.

Enkele uitschieters waren de Steppe Song, de accordeon opent en als de beide zangeressen invallen is het net even of je hoort Hedningarna of Värttinä, maar dan is de gitaar en de drum er weer en gaat het ritme weer flink naar boven. Poor Boy (ik vertaal de nummers in het Engels omdat Cyrillisch schrift niet op mijn klavier werkt) is zo een lied dat dan heel wat rustiger klinkt en je kan je zo inbeelden dat je op de uitgestrekte besneeuwde steppe zit en de lokale bewoners hun traditionele liederen zingen. Young Cossak is een traditioneel Oekraïense song die op zijn 'Iva Novas' aangepakt is,  een kruising  tussen The Pogues en het eerder vernoemde Apparatchik maar net een ietsje harder. Friday is dan weer een rustig nummer dat zachtjes overvloeit naar een redelijk bombastische song. Het beste nummer voor mij was Rodopian Song, origineel een Bulgaarse traditional die meerstemmig gezongen wordt. Elke muzikant profileert zich telkens, eerst de gitaar, dan de accordeon, weer die stemmen en plots gaat het een maatje sneller, de accordeon en de gitaar houden dan een klein duel en plots stopt het nummer, mooi hoor. Iva Nova verveelt nooit, soms iets te hard maar nooit over de grens. Het publiek ging in ieder geval helemaal door het lint, van braaf handgeklap bij de  eerste nummers naar uitbundig applaus en geroep tijdens het vervolg, een bisnummer was het logische gevolg.

Iva Nova is folk, punk, rock en traditie in één pot gegooid, energiek en met passie gebracht. Het lijkt soms een chaotisch iets maar alles past perfect in mekaar. Ik kan me inbeelden dat sommige mensen hun wenkbrauwen fronsen bij deze overweldigende maar goed gespeelde set. De gitaar is flink aanwezig en het is soms best wel hard, toch..... voor mij was het  een heel goed concert. Smaken verschillen maar dit is wel mijn ding. Als ik het goed heb spelen ze vandaag (woensdag) in de Paradox in Tilburg en morgen donderdag in de Vooruit in Gent en nadien nog een keertje in Nederland. Ik wil best nog een keer gaan kijken, niet alleen hun muziek spreekt me aan, het zijn allemaal nog erg leuke mensen ook, we hebben achteraf nog lekker lang gepraat over muziek en adressen zijn uitgewisseld. De geluidsman Nickolai is trouwens iemand die vooral in St Petersburg en Moskou experimenteert met geluiden en effecten, echt iets heel speciaals en wie weet krijgen we dat hier in de lage landen ook een keer te zien.

Hoed af voor de mensen van de Heksenketel, ik kijk uit naar meer van dat.

Het webadres van Iva Nova is www.iva-nova.ru.