-door Patrick Adriaans-
‘Dit is een mannenwereld' werd ingezet door Freek de Jonge, en meteen was duidelijk dat dit een bijzondere avond zou worden. Als na het eerste nummer David Olney aangekondigd wordt om zijn tekstueel hoogstaande liedjes te vertolken kan het al helemaal niet meer stuk. Met de begeleidingsband van Freek aangevuld met Sergio Webb is David helemaal in zijn element. Het begint met Turn the world upside down en Wait here for the cops, en vooral in dat tweede nummer is duidelijk merkbaar dat David het heerlijk vindt om een keer met band in plaats van solo te spelen.

In het eerste gedeelte fungeert Freek als een soort presentator met conferences deels in het Engels en deels in het Nederlands. Na de pauze is er meer samenspel en zingt Freek ook een aantal nummers van David in een Nederlandse vertaling.

Niet dat er in het eerste gedeelte ook maar iets mis is met het gezamenlijke optreden. De conferences van Freek sluiten aan op teksten die David gezongen heeft of gaat zingen. Zo neemt Freek zijn eigen bijziendheid op de korrel voor het nummer If my Eyes were blind. Hij kon vroeger niks zien behalve een beetje zon. En dan wees hij naar de zon en zei Zon Daar. Dat werkt mooi in het Nederlands maar in het Engels is het wat anders, Sun There is nog geen Sinner. Dat was dan ook waarom Freek het nooit gemaakt heeft in the States. ``Neither have I'' was het droge commentaar van David. Zodoende zijn ze allebei bekend in Nederland en samen maken ze er een hele mooie avond van.

Zeker in de tweede helft, als bijvoorbeeld Freeks vertaling van Jerusalem Tomorrow klinkt. Maar er worden meer nummers vertaald. Sommige zingt Freek geheel, maar soms wordt het afwisselend door Freek en David gedaan, zoals in Hymn of Brays waar het nummer geheel gezongen wordt door beide, David zingt voor en Freek vertaalt. Dat was voor mij het hoogtepunt van de avond. Er zijn op 13 november twee voorstellingen in Westwoud in de Schalm. Er zijn nog een paar kaartjes voor het tweede optreden, ga er vooral naar toe.

Wat mij verbaasde was dat de Melkweg niet uitverkocht was. Het was wel heel gezellig druk. Alle stoelen waren gevuld en er stonden ook nog een aantal mensen bij de bar. Die was tijdens het concert gesloten, maar voor de dorstigen was in de foyer een noodbar ingericht, en dat was fijn. Zo kon er gedronken worden zonder rumoer in de zaal en dat maakt het prettig luisteren. Bij een concert als op deze avond is dat wel een vereiste, ook al is het geen theateroptreden. Het zou kunnen in een theater maar zeker ook op een poppodium als het opgelost wordt zoals hier in de Melkweg.

Wat mij betreft mogen Freek en David wel een hele toernee gaan doen hiermee, ik zal dan zeker nog een keer gaan kijken. Nu was het na ruim twee uur, en met een toegift van een nummertje of vijf een mooie avond geweest. Grote klasse!