Afgelopen zaterdag organiseerde Spanscel Noord voor de zesde keer een Bal Folk, volgens de Bal Folk website (www.balfolk.nl) de 42ste en de laatste van het jaar. Stephan Kraan doet er verslag van. Hij schrijft geregeld over ondermeer de Groningse bals op zijn website  www.stephankraan.info/weblog.htm. Folkforum maakt graag gebruik van zijn aanbod om zijn artikelen ook op deze site te publiceren, of eruit de citeren.

- door Stephan Kraan -

Dit is het twee en veertigste en laatste van het jaar. En als het dan toch bijna Kerst is, maak je er maar een kerstbal van. Mensen rond Spanscel Noord versieren voor de zesde keer een Bal Folk. De heerlijke danszaal is op de eerste verdieping van de muziekschool in het centrum van Groningen. Een prachtig zaaltje met lichte houten vloer; perfect voor de swingende Franse en Vlaamse volksmuziek.

Om acht uur begint de dansinstructie op muziek van Spanscel Noord zelf. Op de klanken van accordeon, klarinet en viool leren de bijna dertig aanwezigen een tovercirkel, een Jig, een Bourree en een Scottish. Daarmee kom je een heel eind op een bal als dit. Ongeveer de helft van de aanwezigen kent de lichtvoetige pasjes op de vrolijke wijsjes al. Geduldig en ontspannen volgen ze de eenvoudige beginnerinstructies. Zo leren de nieuwelingen het snelst.

De aankleding is gezellig. Er hangt een kleurige stoffen slinger boven de dansvloer met enkele lampionnen eraan. Door dunne zwarte gordijnen schemeren de hoge spiegels waar normaal ballerina's voor balanceren. In de hoek staat een kerstboom eenzaam het feestje mee te vieren. Aan de zijkant staat een tafel met koffie, thee, allerlei drankjes en snelle hapjes. Zoals op de meeste bals, mag ook hier niet gerookt worden. Op een verhoging staan de muzikanten. De kleine geluidsinstallatie lijkt niet echt nodig; de akoestiek in de zaal is prima. Achter de muzikanten staan stoelen om uit te puffen, maar die zijn de meeste tijd leeg. Op een Bal Folk kom je niet om te zitten.

Mare Magenta opent het bal om negen uur met schalmei, accordeon en viool. De kern van de groep bestaat uit Marian Nesse en Marita Kruijswijk die al dertig jaar Nederlandse volksmuziek bestuderen en spelen. Rutger Dijkstra bespeelt allerlei snaren en Ad Bos doet de percussie. Hun muziek klinkt solide. De lange ballade ‘Boer en Ridder' heeft een verrassend arrangement gekregen. Het is erg grappig om een Franse Andro te dansen op een Nederlands lied.
Inmiddels zijn er zo'n vijftig mensen. Dat betekent dat er steeds voldoende ruimte op de dansvloer is. Heerlijk voor de trouwe Bal Folk fans die het hele land doorreizen om te kunnen zwieren. De jongste danser is dertien en de oudste een jaar of zestig. De man-vrouwverhouding is ongeveer in evenwicht. Veel nieuwelingen kijken de kat wat uit de boom. Alleen tijdens de gezellige rondedans 'de tovercirkel' is de dansvloer helemaal gevuld.
De beste en meest gevraagde Bal Folk band van Nederland is Lirio. Wouter Kuyper, Gerdien Smit en Sander van de Schaaf staan garant voor strakke dansmuziek, uitgevoerd in prachtige arrangementen. Zelf enthousiaste dansers, weten zij hoe deze muziek moet klinken. Het instrumentarium van deze jonge muzikanten is typisch voor bal folk: harmonica, viool, doedelzak en gitaar. Ook bij de stadjers in het verre Noorden staat het trio als een huis.
De avond duurt tot ver na middernacht met onder andere Melusine. Helaas moet uw schrijver om half elf weg. Terwijl buiten de sneeuw valt, speelt Lirio een vrolijke tarantella. De ervaren dansers zwieren, zweven en draaien. Het is plezierig zweten in Groningen.