-door Mirjam Adriaans, foto Ronald Rietman-
Na de aankondiging verschijnt een doorsnee man met een gitaar op het podium. Ik ken hem nog niet, maar zodra hij het instrumentaaltje inzet begrijp ik dat dit geen gewone singer-songwriter is. Peter Mulvey heet hij, het virtuoos gespeelde nummer heet Black Rabbit, is een compositie uit zijn tienerjaren, maar volgens hem klinkt het zo Iers dat iemand hem ooit gaat vertellen dat het eigenlijk al in 1845 door ene Frankie Lane geschreven werd.

Die kleine verhaaltjes komen steeds voorbij tijdens het concert in het Eindhovense Meneer Frits, waar Peter Mulvey zijn Nederlandse tour afsluit. Zo horen we ook dat hij in de staat Wisconsin woont, in een rustig plaatsje, precies zoals hij het graag heeft. En hij fietst, da's nou niet bepaald wat je verwacht van een Amerikaan. Wat hij met zijn gitaar uithaalt is al net zo min voorspelbaar. Als ik me afvraag of hij zijn capo verkeerd heeft geplaatst, blijkt het juist de bedoeling dat de bassnaar losligt, en wel zo los dat ie een eigenaardig geluid produceert dat even door blijft klinken. Met een glimlach die zijn spelplezier verraadt doet hij dat nog eens: 'I love that tone'. Het is te horen dat Mulvey zijn instrument met zorg moet hebben uitgekozen. Na afloop merkt iemand op dat ook Jeffrrey Foucault (die trouwens met Mulvey deel uitmaakte van de groep Redbird) met een dergelijke gitaar speelt, en die heeft hem speciaal laten maken.

peter mulvey
Peter Mulvey

Soms doet de muziek Europees aan, soms is het ronduit jazzy, maar ook folk is nergens ver weg. Hoe je het ook wilt noemen, Peter Mulvey speelt in elk geval geen standaard americana. If Love Is Not Enough doet bijvoorbeeld aan het werk van Al Jarreau denken, waar The Knuckleball Suite zo'n mooi klein verhaal is over de lokale kroeg en de vaste klanten. Zijn engagement blijkt als hij  Abilene (The Eisenhower Waltz) aankondigt, en opmerkt dat Amerika blijkbaar ooit presidenten had die lazen en zelfs boeken schreven. Zijn bluesy stem is licht rokerig, heerlijk om naar te luisteren.

Zo'n 70 bezoekers zullen er geweest zijn, even wennen na de vorige afleveringen van Ad van Meurs presenteert..., die allemaal uitverkocht of nagenoeg volle bak waren. Wellicht heeft Peter Mulvey nog niet echt naam gemaakt hier, hoewel hij al een hele tijd aan de weg timmert, er zijn inmiddels een tiental cd's van hem verschenen en hij was al eerder in ons land te zien. Zelfs organisator Ad van Meurs kende hem nog niet, had alleen wat gegoogled en vertrouwde bronnen hadden de man aangeraden. Terecht, zo bleek gisteravond. Jammer dat er maar een toegift was, ik had graag nog meer gehoord van deze inventieve singer-songwriter.

Dit was het laatste concert in de tour van Peter Mulvey, maar wie kennis wil maken met zijn muziek kan terecht op: www.petermulvey.com of www.myspace.com/petermulvey.

Meer informatie over de reeks Ad van Meurs presenteert... is te vinden op: www.advanmeurspresenteert.nl.