's Middags regende het een beetje toen het International Gipsyfestival in Tilburg van start ging, maar dat mocht de pret niet drukken. Al direct bij het eerste optreden werd er vooraan bij het podium gedanst op de aanstekelijke klanken van Cilágos. Het was al snel gezellig druk en in de loop van de middag en avond werd volop genoten van drankjes, hapjes, festivalmarkt, verhalen en natuurlijk muziek.
De Interpolistuin is gezellig en uitermate geschikt voor een niet al te groot festival, genoeg ruimte voor drie podia, een rij marktkraampjes, eettentjes en een paar woonwagens. Daartussendoor mag de toeschouwer zijn pad kiezen, er is vanalles te zien, zoals bijvoorbeeld het standje van Bizoagor, het project van Parne Gadje met Gjunler Abdula, dat schoolboeken in het Romani financiert met de opbrengsten van de gelijknamige cd. Marc Constandse vertelt dat het goed gaat met de eerste uitgave en dat ze zelfs al aan een tweede druk kunnen denken.
De muzikale versnaperingen zijn gevarieerd, we horen vooral Europese klanken, maar wel van Balkan tot flamenco of hot club en swing. De programmering is dusdanig dat je van elke artiest wel iets mee kan pikken, en dat heb ik dan ook gedaan. En ik heb genoten van mooie zang van Monika Rostas, lekker meegedeind met het Flamenco Trio en tijdens het eten hoorde ik de vrolijke klanken van Romeny Jag.
Wat opvalt bij het Gipsyfestival is het aangename geluidsniveau, je kunt rustig vooraan staan zonder weggeblazen te worden door te luide muziek, en ook op een afstandje kun je nog steeds genieten van wat er gebeurt op het podium. Muzikaal gezien was Thierry 'Titi' Robin mijn favoriet van de dag. Hij brengt eerst met zijn band enkele spannende instrumentalen. Met name het grappige vraag- en antwoordspel tussen Robin (op bouzouki) en zijn accordeonist Francis Varis krijgt heel wat mensen aan het lachen.
Even later komt zanger José 'Pepito' Montealegre de groep versterken met doorleefde flamencozang. De muziek is een beetje van alles wat, beetje flamenco, soms jazzy, folky ook, en wat een lekkere percussie zit daarbij, van Zé Luis Nascimento.
Zelfs de afsluitende Fanfare Ciocărlia, toch bepaald niet de minste, kan daar niet overheen, ook al hebben ze voor de gelegenheid een paar gasten meegenomen als Ljiljana Buttler, die met haar diepe stem twee nummers meezingt, waaronder Ma Rov. Dat zingt zij ook met de mannen van de Fanfare op hun enkele maanden terug verschenen cd Queens and Kings.
Op het Gipsyfestival zijn overigens de bezoekers minstens zo kleurrijk als de muziek van de artiesten, die dan weer veelal in het zwart op het podium staan. Behalve de dames, want die zorgen voor wervelende zang en dans en daar hoort een fraaie uitdossing bij.
Vrijwilligers houden het terrein een beetje opgeruimd en de Brabantse gemoedelijkheid doet de rest. Dit is prettig voor gezinnen en voor de liefhebber van een ontspannen festivalsfeer. Als het met de muziek dan ook nog goed zit, kan de middag niet meer stuk.
Meer foto's van het gipsyfestival staan op Ronalds site.