Zoals elk jaar was er deze Pinksterdagen weer heel wat te doen op muziekgebied. Folkforum kon verslag doen van Naked Song en het Gipsyfestival, maar ook op Elastiek in Hilvarenbeek en de Music Meeting in Nijmegen was het goed toeven, zo blijkt uit de artikelen in het Brabants Dagblad en De Gelderlander.

Voor beide festivals gold dat de opkomst goed was, de Music Meeting trok net zoveel publiek als vorig jaar, 6000 waarvan 2500 betalende, terwijl toen de zon volop scheen. De laatste editie van Elastiek wist opnieuw een record-aantal van 80 à 85.000 bezoekers op de been te brengen, hetgeen zorgde dat dit evenement weet te stoppen op zijn hoogtepunt.

René Megens bezocht voor De Gelderlander de Music Meeting in Park Brakkenstein in Nijmegen, waar volgens hem Andy Palacio de topper was. Enkele citaten:

...De 23ste editie van het wereldmuziek- en jazzfestival (...) bood weer een keur aan muziek. Relaxte Cubaanse son van Asere met impulsen van de legendarische Amerikaanse jazzdrummer Billy Cobham, met smart gezongen akoestische berberblues van de energieke Marokaanse moeke Cherifa, rauwe speedfolk van de Balkan-blazers van Fanfare Ciocarlia en een hoogstaande akoestische Pat Metheny-variant (Ferenc Snétberger). En ook Afropop van het laat op stoom komende Les Bantous de la Capitale, drie Nederlandse zangeressen die zich etaleerden als een Bulgaarse variant op Bjork (Mesechinka), roma-rap van het Tjechische Gyspsy.cz. Het was er allemaal...

...Over het algemeen was het weer goed toeven op de Music Meeting. En zeker bij Gnawa Crossroads, een internationaal samenwerkingsverband met sterke hypno-etnofunk. De andere topper onder de dertig acts was het optreden van Andy Palacio & The Garifuna Collective. Dit gezelschap uit Belize glorieerde met luie swing, euforische funk en swingende blues op akoestische basis. En het oog werd ook verwend: het was de 79-jarige Paul Nabor, nestor van de Garifunamuziek, die met zijn goddelijk stramme danspasjes de show stal...

Sjak Janssen was al goed te spreken over het singer-songwritergebeuren (zie zijn verslag van het Naked Song Festival elders op deze site), maar ook Martijn van Best toog naar Hilvarenbeek om voor het Brabants Dagblad verslag te doen van de allerlaatste editie van Elastiek. Uit zijn verhaal de volgende citaten:

...Elastiek is altijd een festival met veel gezichten geweest. Van grote acts als Van Velzen op de Vrijthof tot intieme optredens als die van Signe Tollefsen in cultuurcentrum Elckerlijc. Deze keer is het echter duidelijk dat sommige gezichten een toekomst hebben en andere niet. Als Krezip zondagmiddag het podium betreedt, is er op de Vrijt hof geen doorkomen aan. Het kost een half uur om van de ene naar de andere kant te komen. Bezoekers mopperen: "Dit schiet niet op!", "Het is te klein!" en "Veel te druk!". Dit is dus wat de organisatie bedoelde toen ze zei dat de rek er uit is bij Elastiek. Groter groeien kan niet, tenzij het festival naar een andere locatie verhuist. Maar dat is geen optie, volgens bestuurslid Ton de Bruijn. "Dan zou het Elastiek niet meer zijn. Het bijzondere is altijd geweest dat het midden in het dorp te doen was. Maar als we doorgaan, belasten we het centrum te veel."...

...Speciale aandacht verdient het singer-songwriter -programma in cultuurcentrum Elckerlijc op zondag. Zittend in luie stoelen kan het publiek wegdromen bij persoonlijke liedjes van solo-artiesten. Met vaak niet meer dan een gitaar of piano scheppen zij een intieme band met hun publiek. Onder andere countryzanger Ruud Hermans en ex-Doe Maar-lid Ernst Jansz geven zich bloot...