Lenny Kuhr - foto Martijn Lieffers
Lenny Kuhr
Verlangen, warmte en melancholie
Lenny Kuhr is veel meer dan 'De Troubadour' waarmee ze 35 jaar geleden het Eurovisie-songfestival won. Jaar in jaar uit trekt ze de theaters langs met songs die variëren van intimistisch tot uitbundig. Ze heeft zich al lang ontworsteld aan het Eurovisie-imago en heeft zich ontwikkeld tot een van Nederlands belangrijkste chansonières. Overigens zingt ze het nummer waarmee ze beroemd werd nog steeds met veel liefde en overtuiging.
Lenny Kuhr zit momenteel uitermate goed in haar vel. Tegen Frans Doeleman zei ze eerder dit jaar in de Provinciale Zeeuwse Courant:
"Destijds met De Troubadour wist ik nog niet dat ik over mijn eigen leven zong. Het sprak mij op de een of andere vreemde manier aan, maar ik wist niet dat ik de troubadour zelf was. Troubadour betekent: hij die goud gevonden heeft. Ik geloof dat dat nu het geval is, in mijn liedjes en in de mensen met wie ik werk."
en:
"Mijn liedjes heel erg gelaagd, wat een mens doormaakt en hoe hij daar ook weer bovenuit komt. De mensen herkennen er een heel leven in. Je merkt gewoon dat dat het voordeel is van de rijpheid, van mijn leeftijd en alles wat je hebt meegemaakt. Dat moet je transformeren naar kunstvormen. Ik neig nooit naar bitterheid, wat ik ook heb meegemaakt. Het leven is steeds nieuw, uiteindelijk stijg je boven de stof uit. De mensen herkennen dat. Je moet blijven geloven in het leven, want er is niets anders. Als je dat ineens doorhebt, verandert alles. Je bent de verteller, degene die het ondergaat, maar tegelijkertijd ben je ook de toeschouwer ervan."
Het is niet zo vreemd dat Lenny Kuhr op Folkwoods staat. Dit festival streeft elk jaar weer naar een koffieconcert-achtige ambiance op de zondagochtend. Rustige ingetogen muziek. Eerder stonden er om 11 uur 's ochtends bijvoorbeeld Gerard van Maasakkers en Ygdrassil. In 2002 kweet Lenny Kuhr zich al eens buitengewoon goed van die taak. Nu is ze weer te gast op dat vroege tijdstip. Op folkforum.nl schreven we na afloop van het het festival in 2002:
"Lenny Kuhr staat daar vrijwel nooit, laat staan op een folkfestival. Gisterochtend om elf uur maakte zij indruk met haar Nederlandse fado en enkele verstilde nieuwe nummers als 'Op De Grens Van'. De kampeerders konden zich geen betere wekker wensen. De Eindhovense fadista, steeds beter bij stem, liet zich door knappe muzikanten begeleiden: Cor Mutsers op gitaar, Eric Coenen op bas en Gerard de Graaf op piano. Lenny Kuhr was een verademing tussen de overdaad aan reels en jigs."
Nu staat Lenny Kuhr er met dezelfde begeleiders. Inmiddels brengt ze een nieuw programma. Vier maanden geleden presenteerde ze haar nieuwste album 'Op de grens van jou en mij'. Naar aanleiding van dat concert - dat tevens het feit herdacht dat ze exact 35 jaar daarvoor het Eurovisie-songfestival won - schreven we op Folkforum.nl ondermeer:
…Stralend staat Lenny Kuhr op het podium, vol vitaliteit. Ze oogt vol vertrouwen, maar is toch ook een tikkie nerveus. Ze blijft in zowel uitstraling als muziek dichtbij het gevoel. Haar stem verenigt verlangen, warmte en melancholie. Timing én het bereik van haar stem groeien met de jaren. Telkens weer overdondert ze met haar vocale mogelijkheden. Ze zingt alle 13 nummers van het jongste album. Nieuwe levensgezet Rob Frank schrijft veelzeggende teksten, nu vaak draaiend om het thema verlangen, ook in het vlotte vrolijker werk. Daar is steeds meer plaats voor na de serieuzere liederen van Schubert en de melancholie in het fado-programma van de afgelopen jaren. Het is niet vreemd dat in een aantal nummers klezmermuziek doorklinkt. Daarin gaan melancholie, verdriet én vreugde hand in hand….
Samenstelling:
Lenny Kuhr: zang, gitaar
Eric Coenen: bas
Cor Mutsers: gitaren
Gerard de Graaf: piano en accordeon
Zie ook: www.lennykuhr.com