In Ierland is folk, blues en funk artiest John Martyn overleden. De singer-songwriter werkte onder meer samen met Eric Clapton, Phil Collins en Ringo Starr; hij was een inspiratiebron voor o.a. U2 en Portishead. Zijn zang was altijd vol emotie. Bij hem zelf rolden vaak de tranen over de wangen tijdens zijn optredens. John Martyn werd slechts 60 jaar oud.

De muzikant kampte al jaren met drank en drugs problemen. Zes jaar geleden moest zijn rechterbeen worden geamputeerd vanwege een gebarsten cyste. De laatste jaren trad Martyn op in een rolstoel.

John Martyn werd geboren als Iain David McGeachy op 11 september 1948 in Surrey (Engeland) en groeide op in Glasgow. Beïnvloed door Joan Baez koos hij voor de akoestische gitaar als instrument. Eind jaren 60 raakte hij onder de indruk van Davey Graham en leerde in Londen mensen kennen als Paul Simon en Bert Jansch. Hij bracht tijdens zijn carrière, die begon toen hij een keer mocht invallen voor een dronken collega in een pub, 20 studioalbums uit. Hij debuteerde in 1967 met London Conversation op het toen nog piepjonge Island label. Hij trouwde met folkzangeres Beverley Kutner, maakte met haar een plaat en ging vervolgens solo verder. Het huwelijk strandde en leverde in 1980 de plaat Grace & Danger op. Solid Air uit 1973 wordt beschouwd als een klassieker. Martyn droeg hem op aan zijn depressieve vriend Nick Drake, die anderhalf jaar later stierf. Het nummer May You Never van dit album werd door o.a. Eric Clapton gecoverd.

John Martyn wordt gezien als een vernieuwer. In eerste instantie was zijn muziek vooral folky, later kwamen er funky ritmes en Nick Drake was ook van invloed op zijn gitaarspel. Hij  zocht naar een warm elektrisch geluid, experimenteerde en hing twee elementen in zijn gitaar, elk ging naar een eigen versterkerkanaal, een signaal ging via diverse vervormers, een doodzonde in folkkringen, die nog verergerd werd met de aanschaf van een apparaat waarmee hij een ritmisch patroon kon produceren op de achtergrond, terwijl hij zelf soleerde. Zijn lied Don't Want To Know werd op een pijnlijke manier actueel in 2001, op zijn verjaardag:  I'm waiting for the planes to tumble/ Waiting for the towns to fall/ I'm waiting for the cities to crumble/ Waiting till the sea a grow; I don't want to know about evil/ I only want to know about love. In 1975 bracht hij als eerste in eigen beheer een live album uit. Veel van zijn platen kregen goede recensies, maar een grote doorbraak kwam er nooit. In de jaren '80 kwamen er jazzy platen en een drankcrisis, in Nederland was hij regelmatig te gast bij de VPRO. In 1998 verschijnt de bluesy cd Church With One Bell en komen er gezondheidsproblemen, maar hij blijft optreden en platen opnemen. Hij werd bij de afgelopen New Year Honours geridderd door koningin Elizabeth.

john martyn
John Martyn  11 september 1948 - 29 januari 2009

Hans van den Berk
schreef in 2004 een artikel voor Heaven magazine met een uitgebreide biografie van John Martyn en omschrijvingen van diens platen. Dat is hier te vinden.