De Schotse doedelzakspeler Gordon Duncan is op 41-jarige leeftijd plotseling overleden. Het noodlot sloeg 14 december jl thuis toe in Edradour, Pitlochry, Perthshire. Hij was een van Schotlands meest innovatieve en opwindende pipers. Twee jaar geleden won hij de MacCallan prijs op het Lorient Festival in Bretagne.

gordon duncan
Gordon Duncan

Onze recensent Paul schreef naar aanleiding van Duncans album Thunderstruck, dat ruim twee jaar geleden uitkwam: ...Het innovatieve van Duncan zit hem niet zozeer in zijn stijl van spelen, die is en blijft zeer herkenbaar traditioneel, maar in de wijze waarop hij in de verschillende tunes varieert in toon en tempo, in de manier waarop hij de tunes "versiert". Duncan bewijst dat doedelzakmuziek niet persé saai hoeft te zijn.... Naar aanleiding van datzelfde album schreef Chris MacKenzie in The Living Tradition: ...Gordon is renowned for not just stepping over the borders of piping but trampling them into the ground. Where Gordon goes the rest of the piping world inevitably follows.... Bij zijn debuutalbum ‘Just for Seamus' in 1994 schreef de bekende Schotse pipe-promotor, -bouwer en -bespeler Hamish Moore al: "This man is precious and should be one of Scotland's living national treasures".

Gordon Duncan speelde als 8-jarige voor het eerst op de doedelzak. In zijn jeugd won hij al tal van prijzen. Hij speelde natuurlijk in grote pipebands als The Vale of Atholl Pipe Band, Scottish Power Pipe Band en recent nog in de Drambuie Kirkliston pipe band. Maar meer nog is hij  bekend vanwege zijn stuwende werk in folkgroepen als Ceolbeg, Capercaillie, Wolfstone, Tannahill Weavers en bij Dougie MacLean. Hij componeerde de nodige tunes, die door geregeld door anderen vertolkt werden.  

Discografie:
Just for Seamus (Greentrax, 1994)
Circular Breath (Greentrax, 1997)
The Piping Centre 1996 Recital Series, Vol. 4 (Temple Records, 1998)
Thunderstruck (Greentrax, 2003)