Henk is als journalist verbonden aan het Eindhovens Dagblad en is lid van het Folkforum.nl-team

Henk
Donder, bliksem en wolkbreuken kan Balbrozijn niet deren op Gentse Feesten

CD's
Tot drie maanden geleden vond ik 2004 maar een slap cd-jaar, maar de laatste tijd zijn er nogal wat mooie albums bijgekomen. Veel zijn er mij lief. Tot zelfs het allerlaatste moment moest ik mijn lijstje aanpassen. Toch vond ik het niveau al met al in 2003 hoger.

1. Ambrozijn - Botsjeribo - Kloef Music (vlaams/angelsaksisch, s/s-writer, louter pareltjes)
2. Josh Ritter - Hello Starling - Signature Records (bob dylan met een big smile, knappe songschrijver)
3. Gerard van Maasakkers - Achterland - Music & Words cup 8029 (bewogen; geen enkel zwak moment)
4. Olla Vogala - Siyabonga - Zoku/EMI (België anno nu, dus werelds)
5. Nick Cave & The Bad Seeds - The Lyre Of Orpheus - Mute Records (onontkoombaar en sfeervol)
6. Jean-Paul Poletti et le Choeur de Sartène - Cantu Di A Terra - Accord/Universal (Corsica a capella; kerks)
7. Sarocchi - pezz à pezzi - Buda Musique 822962 (Corsica prachtstemmen, minder kerk meer folk)
8. Eva De Roovere & Gerry De Mol - Kleine Blote Liedjes - Global Daknam Records (Vlaams zangtalent nr.1)
9. Louis! - A Close Watch - Corazong (Nederlandse verrassende talentvolle singer-songwriter)
10. Ambrogio Sparagna - Sparagna - SELF/Finisterre FT 28 (gedreven accordeon en Italiaanse pracht-vocalen)
11. Buddy Miller - Universal House of Prayer - New West/Sonic Rendezvous (gospel in een rauw rocky jasje)
12. Bodixchel - Métropole - Ferri Records (Instrumentaal én vocaal - Ludo Vandeau - hoogstaand)
13. Iris Dement - Lifeline - Flariella Records (eerlijk gospel-album met intieme sound)
14. Laïs - Douce Victime - EMI (pas maandje in huis, vooral fraai bij spaarzame arrangementen)
15. JW Roy - Kitchen Table Blues - V2 (rootsmuziek van internationale klasse)

Nederland
Drie albums van Nederlanders: Gerard van Maasakkers, Louis van Empel en JW Roy. Na een grove eerste selectie vielen uiteindelijk af: Gé Reinders (Vlège), Sido Martens (Eiland, zijn nieuwe Brak Hart kreeg ik zonet binnen) Parne Gadje (O Manus, internationaal niveau, hoort dus eigenlijk ook in de top thuis…) de Nederlandse bluegrass van Vals Plat, die avontuurlijk flamenco-cd FlamencObsessionArt van Teye & Belén en twee cd's die ik pas zeer onlangs hoorde en waarover je begin 2005 in onze cd-recensierubriek meer kunt lezen: Maalstroom (originele eigen keltisch getinte sound) en Lister (al even origineel maar dan new-balkanfolk). Van de demo's blijven mij in ieder geval bij die van Wirreldvolk en Inner Strength.

België
Ik heb me terughoudend opgesteld waar het albums betreft uit België. Ik vind dat er fantastisch muziek gemaakt wordt. Alleen al van cd's die afgelopen jaar in België zijn geproduceerd (dat zijn er erg veel) zou je een top weet ik hoeveel kunnen maken. Dan is een aantal van 4, zoals nu in mijn top 15, aan de lage kant. Toen ik uiteindelijk mijn algemene lijstje tot 15 terugbracht vielen op het laatst af: Water & Wijn (Wannes van de Velde & Vrienden, die hoort eigenlijk ook in de top thuis…), Kadril & Alumea (op het nippertje) Luthomania (itinérances), Follia, GOZE, Ballroomquartet, Hauman & De Moeite en Bal des Boiteux. Tja en dan had je ook nog het debuut van AedO, de nieuwe Urban Trad en ga zo nog maar even door.

Ja, bij onze zuiderburen gaat het lekker. Hier en daar hoor ik hier wel eens mompelen: 'Dat kan allemaal wel zo zijn, maar na Ambrozijn en hun afsplitsingen is er niet meer zoveel kwaliteit opgestaan.' Wat een lariekoek. Op de eerste plaats moet je jonge mensen de tijd gunnen. Op de tweede plaats is er in België wel degelijk kwaliteit onder de jongeren. Zet die chagrijnige oogkleppen eens af en luister 's goed naar Follia, Bal des Boiteus, Ballroom Quartet, Musaraigne, Dazibao, Ik Voel Me Belg, Embrun, Naragonia, AedO. Ja ook AedO. In mijn cd-recensie heb ik het Vlaamse gejuich over AedO wat getemperd. Het is allemaal nog verre van perfect, maar ook ik vind het prachtig dat die jonge gasten zoveel leeftijdgenoten meekrijgen in hun enthousiaste muziek. Ze hadden evengoed Robbie Williams kunnen coveren, maar ze kiezen voor folkmelodietjes als basis voor hun stomende folkrock, waar tieners op folkdansen. Mooi toch!?… En dan hebben we het nog niet eens gehad over de gevestigde orde die veel verder gaat dan Ambrozijn, Olla Vogala, Tref, Gooze, cs. Eva Deroovere (toch ook nog jong), Oblomow, Kadril, Urban Trad, Orion, Amorroma, Pantha Rei, Laïs… We zouden hier in Nederland iets kunnen leren van die opmerking laatst van Carol van Dyk, boegbeeld van de Amsterdamse indierock-groep Bettie Serveert, in het blad Heaven:: "In België speelt iedereen met iedereen in een band - dat was voor mij echt een oogopener. Op die manier leer je namelijk veel meer in veel kortere tijd. Juist de creatieve uitwisseling met anderen werkt heel stimulerend. Wil je je blijven ontwikkelen, dan moet je nieuwsgierig en leergierig zijn."

Afgevallen
Natuurlijk heb ik uit de rest van de wereld nog talrijke cd's in mijn afwegingen betrokken. Ik zal er vijf noemen uit de folkhoek en vijf uit de singer-songwriters hoek cq amerikaanse rootsmuziek:
La Ciapa Rusa: Diaio di bordo (live-carrière overzicht Italiaanse topgroep, van belegen tot super-swing)
Betti Zambruno & Bärtavela: Canté Bergera (vrouwenstem van La Ciapa Russa met sterk strijkje)
Luka Bloom: Before Sleep Comes (mooi om bij in te dutten, iets te kort voor topnotering)
Jim Moray: Sweet England (groot jong Engels talent met originele kijk op trad.)
Warsaw Village Band: Uprooting (kan-geen-lachje-van-af-spannende-folk)
Gravenhurst: Flashlight Seasons (singer-songwriter: zinderend én verstild)
Ray Lamontagne: Trouble (sterk singer-songwriters debuut)
Woven Hand: Consider the Birds (bijna het niveau van Folklore van 16 Horsepower)
Larry Cordle & LST: Lonesome Skynard Time (maffe bluegrass tribute to Lynnard Skynyrd)
Greg Brown - 'Honey in the Lion's Head' (donkerbruine stem, verstilde singer-songwriter muziek)

Oude albums
Dan heb ik nog genoten van re-releases, zoals Henry The Human Fly van Richard Thompson en Open Road van Donovan. Tijdens de Drie Dwaze Dagen in de Bijenkorf kocht ik een aantal cd's voor een speciale prijs. Als ik me goed herinner ging het om een halve kilo cd's voor 15 euro, dat kwam neer op 'n euro of 3 per cd. Er zat een prachtig 'oudje' tussen waar ik onverwacht door werd geraakt: 'Klein Ritueel' van Cobi Schreijer. Cobi wie? zullen jongeren vragen. In 1938 stond ze al op het podium in Haarlem. In de jaren vijftig trok ze rond met nummers als Heer Halewijn. Paul Simon, Art Garfunkel, Pete Seeger, Joan Baez, Alex Campbell, ze haalde ze allemaal naar Haarlem. Boudewijn de Groot stond als tiener al bij haar op het podium. In de jaren zestig, zeventig speelde ze als geëngageerd zangeres op manifestaties van Dolle Mina, Rooie Vrouwen, Wij Vrouwen Eisen, de vakbeweging etcetera. Cobi Schreier is een monument in de Nederlandse folkbeweging. In 1998, dook ze onder leiding van Boudewijn de Groot de studio in en nam het sobere maar indrukwekkende album 'Klein Ritueel' op. Een bewogen tachtigjarig leven klinkt door haar stem heen. Je hoort oude onbekende nummers als 'Zo was mijn lief', 'Maagd uit baden' en meer van dat fraais. Bekender klinken 'De Noordzee' dat ook eens door Boudewijn de Groot werd opgenomen, of de traditionals 'Het spinnewiel' en 'Het waren twee koningskinderen'. In totaal 18 verstilde pareltjes slechts begeleid op gitaar, een viool, een accordeon en een fluit.

DVD
Ik ben afgelopen jaar meer naar muziek-dvd's gaan kijken. Van de volgende tien (in wilekeurige volgorde) heb ik genoten:
- Irish Unplugged (met name het concertgedeelte van David Munnelly!)
- Woodstock
- Simon & Garfunkel: The Concert in Central Park
- Live Aid 4 dvd-set
- Mariza: Live in London
- Lais - live in Dranouter (5 songs)
- Aly Bain & Phil Cunningham: Another Musical Interlude (mooie muziek en veel humor)
- Solas Live
- Gerard van Maasakkers: Toeters & Bellen
- Planxty: Live 2004

Mooiste Momenten
Het allermooiste was Balbrozijn op de Gentse Feesten. Rond middernacht in het Baudelopark, noodweer, stroom uitgevallen, tien centimeter water, brandweersirenes, omgewaaide tenten, paniek, duizenden mensen wegduikend en wanhopig zoekend naar een schuilplaats voor aanhoudende donderslagen, wolkbreuken en helse windvlagen. Maar in dat inferno - net zoals de muzikanten op de zinkende Titanic - speelt Balbrozijn onverstoorbaar swingend door. Ruim honderd fanatieke dansers cirkeldansen tot op het bot doorweekt onophoudelijk over een spekgladde dansvloer, fraai belicht door kristalheldere bliksemflitsen. Wij waren erbij: grote paraplu, van top tot teen ingepakt in regenpakken, laarzen, twee klapstoeltjes, en een fles wijn bij de hand. Om nooit te vergeten…
Minstens zo mooi en indrukwekkend, maar iets minder spectaculair: de Passendale Suitte op Dranouter, Dayna Kurtz op Route 04 in Tilburg, Eliza Carthy op Folkwoods, Gerard van Maasakkers solo in 't Smiske, David Olney in caf'é Alleman in Gemert (door merg en been ging die elektrische gitaar van zijn begeleider) en de try out van het programma Achterland door Gerard van Maasakkers in Den Bosch …
Het nummer dat me afgelopen jaar in het bijzonder opviel en ontroerde is: 'Eine Gek' van Gé Reinders met een tekst die past in deze tijd van terroristische aanslagen en moorden. De begeleiding is ingetogen rootsy. Hopelijk komt het snel op cd.

Shit
Allemaal mooie momenten, maar er was ook een shit-moment. Op de regionale radio-zender Omroep Brabant serveerde presentator Rob Bartol zangeres Lenny Kuhr op een onbesnutte manier compleet af. Hij bezigde teksten in de trand van: "Deze zangeres meent nog steeds te kunnen teren op dat ene succesje van lang geleden op het Eurovisiesongfestival. Weet ze niets beters te doen…" In zijn dagelijks programma 'Een Robbertje Bartol' mochten de luisteraars de slechtste zangeres kiezen (leuk hè…) De herkenningstune van dit programma-onderdeel was een Lenny Kuhr-song. Ja zo doe je dat. Bartol maakt graag spraakmakende radio. Triest dat het ten koste moet gaan van Lenny Kuhr, die in alle bescheidenheid nog steeds de mooiste nieuwe liedjes maakt en die bezield uitvoert. Ik heb dit jaar tenminste twee keer van haar genoten. Haar optreden op Folkwoods zondagochtend om twaalf uur heeft op veel mensen indruk gemaakt. Bartol was daar ongetwijfeld niet bij, anders had hij wel anders gepiept.

Folkbal
Het folkbal moet ook genoemd worden. Afgelopen seizoen was het een keer per maand op 'n donderdagavond in café Wilhelmina in Eindhoven. Dit seizoen elke eerste woensdag van de maand. Niet dat ik erg veel gedanst heb, maar de tovercirkel en de scottish durf ik wel aan. Ik hoorde op een van die folkbals de Belgische groep Tantra. Prachtige muziek met 'n heerlijke drive gespeeld. Op Folkwoods voerde de dansrage wel ver, vond ik. Bij Ambrozijn was door de dansende menigte van de muzikanten op het podium nauwelijks meer iets te zien. Er ergerden zich best veel mensen aan. Daar moet iets op bedacht worden.

2005
Voor komend jaar verwacht ik dat Folkforum.nl wordt gemoderniseerd. Meer mensen zijn er nu actief mee bezig. De eindredactie is overgenomen door Ronald en Mirjam. Voor mij ontstaat zo de nodige rust en tijd om van muziek te genieten.
Er zijn alweer cd's in aantocht waarover ik hoop positief te kunnen schrijven. Ik denk dan aan de debuutalbums van Lirio en Dubius en aan de verzamelaar Nieuw Akoestisch Peil, waarop nummers komen van Wè-nun Henk, Lirio, Dubius, Matzko en Humus. Hans Hoosemans van Wè-nun Henk nam het initiatief tot NAP. Guy Roelofs (Grond, Tsjane, Cadans der Getouwen) sprak onlangs de hoop uit dat die groepen nu ook samen iets zouden gaan ondernemen. Waarschijnlijk doelde hij op het Belgische model, waarin zonder enige gène iedereen met iedereen speelt. Ik ben benieuwd of het er nog ooit van komt.

Ik begin langzamerhand ook nieuwsgierig te worden naar het programma van het festival Route 05 in Tilburg, 22, 23 en 24 april. In het Limburgse Merkelbeek groeit het aantal folkfestivalletjes gestaag. Naast het midwinter en het zomerfestival is er in 2005 ook een lente-editie. Folkwoods was afgelopen zomer keigezellig, maar het artistieke niveau viel niet mee. Organisator Tinus Kanters heeft beterschap beloofd. Ik ben benieuwd. Trad It in Groningen lonkt, Dranouter is vaste prik, maar ik wil ook naar Gooikoorts, Boink, St. Chartier, Rudolstadt…. Teveel dus. Zeker als ik ook nog eens zoals afgelopen jaren met plezier geregeld muzikaal ga bijtanken in Gent.

Mooie muziekskes toegewenst!
Henk