Met liefde samengesteld jubileumalbum
De Stichting Volksmuziek Nederland viert haar zilveren jubileum ondermeer met de uitgave van een fraai dubbel-album. De SVN is in '78 opgericht. Weinig Nederlandse folkgroepen verdiepten zich destijds in de eigen traditionele muziek en als dat wel zo was deden ze dat op nogal puristische wijze, op uitzonderingen na als Fungus, Dommelvolk en Veulpoepers. De meeste speelden Keltische muziek. De SVN had natuurlijk als doelstelling het levend houden van de eigen traditie, maar was er ook voor al die muzikanten die liever keltische of andere volksmuziek speelden. En dat is altijd zo gebleven. Beide uitgangspunten leiden op dit album tot een smaakvolle mix.
Peter Koene, de voorzitterzelf, stelde honderdvijftig minuten muziek samen. SVN-workshop docenten stelden opnamen beschikbaar van de brede waaier van groepen waarin zij zelf spelen. De dubbel-cd bevat dan ook veel soorten volksmuziek. Bretons, Grieks, Iers, Cajun, Klezmer, maar ook nogal wat instrumentaaltjes en liedjes uit de eigen traditie.
De trekharmonica en accordeon zijn op het album goed vertegenwoordigd. Niet vreemd gezien de belangrijke positie die deze instrumenten innemen in de geschiedenis van de Nederlandse traditionele muziek. De SVN verzorgt al jaren workshops op tal van instrumenten, maar voor de trekharmonica's is een aparte sectie actief.
Je verwacht dat alle verschillende stijlen samen resulteren in een ratjetoe. Maar niets is minder waar. Naar mate je langer luistert neemt de bewondering toe voor de liefde en het gevoel waarmee alles op elkaar is afgestemd. Als je ziet wat voor nummers achter elkaar geplaatst zijn denk je, dit kan niet. Maar alles blijkt prachtig samen te kleuren, ook qua intensiteit en dynamiek is er geen probleem. Psalm 21 op twee doedelzakken wordt achteloos opgevolgd door ingetogen fluit en orgel om vervolgens over te gaan in Keltische folkrock... Of een klezmernummer wordt voorafgegaan door een ingetogen Maguire en Paterson op trekharmonica en gevolgd door een oud-Hollandse ballade... Het folky rockende Grond blijkt helemaal niet te misstaan naast een solo op een lepelbasser, ambachtelijk bespeeld op een manier die ik voor het laatst jaren geleden aan de keukentafel van de oude trekzakspeler Kees Eekels zaliger meemaakte. Schitterend... je hoort de kleppen heen en weer bewegen.
Over het algemeen blinkt het album uit door ingetogenheid. Het gaat vaak om akoestisch gespeeld traditioneel materiaal, dat ik 25 jaar geleden in mijn jongere wilde jaren ongetwijfeld oneerbiedig omschreven zou hebben als steriele pieten muziek. Maar met het klimmen der jaren is het respect en de waardering voor deze muziek gegroeid. Er is trouwens veel meer te beleven in de 44 nummers dan louter ingetogenheid. Het spettert hier en daar flink. Opvallende bijdragen zijn er wat dat betreft van fluitist Jules Bitter en violist Gilles Rullmann.
Het voert te ver om alle muzikanten langs te gaan die aan het album meewerken. Als ik er dan toch nog een paar moet noemen: Guy Roelofs, die ook de digitale mastering verzorgde, Bert Aalbers, Marita Kruijswijk, Jos Koning, Nanne Kalma, Frans Tromp, Mark Söhngen, Peter Koene en groepen als Ano Kato, Amerant, Parne Gadje, Kat yn't Seil en de Foo Foo Band.
Al met al is het niet zomaar de zoveelste verzamelaar geworden, maar een coherent en een zeer geslaagd luisteralbum. De cd en bijbehorend speelboek worden morgen (zaterdag 8 november) gedoopt tijdens de jubileum-workshopdag in Zeist. Workshop-deelnemers krijgen daar dan de muziek van de cd aangeleerd van de docenten die de stukken beschikbaar stelden. Peter Koene gaat er van uit dat veel van deze (nieuwe en oude) muziek zijn weg binnen het cursus- en sessiecircuit zal weten te vinden. "En zo houden we met z'n allen de folk- en volksmuziek springlevend," aldus zijn hoestekst.
Henk - Waardering 9-