Ougenweide - Woll Mich Der Stunde (1970-1984) - Sireena Records 2021
Ruim 500.000 Lp's verkocht de groep voor platenmaatschappij Polydor in de periode van haar bestaan. Die maatschappij vindt het blijkbaar niet nodig, ondanks de nog steeds grote vraag, de 9 LP's die Ougenweide maakte op CD uit te brengen. Tot op heden verscheen er één verzamelaar op Polydor Liederbuch met materiaal uit 1974-1981.
Nee, er moest een piepklein re-release label, Sireena Records, aan te pas komen om oud archiefmateriaal op Cd te zetten. Tussen Polydor en Ougenweide zal het waarschijnlijk nooit meer goed komen. In 1980 tekende Ougenweide nog een contract voor 4 LP's met Polydor. Onder invloed van de toen heersende muziekkultuur veranderde het geluid van Ougenweide. Steeds meer werd gebruik gemaakt van synthesizers, synthesizer-gitaren en elektronische drums. De Middeleeuwse teksten van tekstdichters als Walther von der Vogelweide of Gottfried von Neijen (in "mittelhochdeutsch" of "althochdeutsch") werden ingeruild voor eigen teksten. Met die aanpak vervreemde Ougenweide zich van haar oude fans. De LP's Jamarkt (1980) en Noch aber ist april (1981) die in die periode afgeleverd werden behoren tot het slechtste dat ooit door Ougenweide werd gemaakt.
Polydor greep onmiddelijk in. De band werd verstaan gegeven dat de maatschappij zich weliswaar aan het contract zou houden, de productie van nog 2 LP's, maar dat die opnamen nooit uitgebracht zouden worden. Tegen zoveel arrogantie bleek de band niet bestand. Via een afscheidstoernee met louter uitverkochte zalen nam de band afscheid van haar vele fans (begin 1985).
In de jaren '90 verscheen nog een Ougenweide titel: Sol. Eigenlijk geen echte Ougenweide CD. Zangeres Minne Graw had de band in '85 al verlaten. Haar hoge stemluid gecombineerd met het stevig rockende geluid van de rest van de band zorgde voor de unieke sound van Ougenweide.
17 stukken staan er op deze CD. Wie op een soort van "best of" hoopte komt bedrogen uit. Het is veel meer een overzichts CD die goed laat horen hoe deze band zich in 15 jaar ontwikkelde. De twee uitvoeringen van het nummer Ougenweide (resp. uit 1970 en 1985) laten die ontwikkeling goed horen. Van akoestische folkmuziek tot originele "Minne-Rock"(een combinatie van minneliederen en folkrock), instrumentaal schatplichtig aan het werk van Jethro Tull en Fairport Convention.
Met een oevre als dat van Ougenweide sta je bij het samenstellen van zo'n overzichts-CD natuurlijk voor onmogelijke keuzes. Klassiekers als Der Schlemihl, Ouwe wie Jamerliche, Durch den Ermel gaht das Loch, Pferdesegen en Im Badehaus zijn opgenomen. De Ougenweide-fan zal nummers als Totus Floreo, Ronde, Denunziantenlied en materiaal van hun allerbeste LP, Eulenspiegel, missen. Wel drie nooit uitgebrachte stukken op deze CD: Neidhart, Die Gedanken sind frei en Ukelele.
Als liefhebber mag je blij zijn dat, ondanks de halsstarrigheid van Polydor, er toch materiaal van Ougenweide op CD verschijnt. Wie deze live-opnames echter vergelijkt met de live-dubbel LP Ungezwungen (opgenomen tijdens een toernee in '77) zal echter moeten concluderen dat Ougenweide daar aanmerkelijk energieker klinkt dan op deze CD. Dat kan ook aan de geluidstechniek liggen. De digitaal bewerkte opnamen zijn over het algemeen matig soms ronduit slecht (de 3 stukken uit het begin van de jaren '70).
Paul, Waardering: 7