Ben Ackermans in het Brabants Dagblad:
...Hier is nog steeds sprake van de unieke fado-interpretatie die de jonge Portugese pijlsnel een sterrenstatus heeft bezorgd. 'Transparente' is stemmiger dan de twee voorgangers en hier en daar wat rijker voorzien van een boeketje violen. Mariza's uitgesproken voordracht - geen lettergreep lijkt achteloos gezongen - voegt zich natuurlijk in de composities. Die zijn licht van toon en hebben meest de laagste versnelling. Slechts drie van de veertien liedjes, allemaal opmerkelijk kort, kennen een wat hupser ritme. Mariza zal met dit album geen liefhebbers verliezen, maar er vermoedelijk wel een hoop bij krijgen. Verdiend, want 'Transparente' is van grote klasse....
Koen De Meester in De Morgen:
...Producer en cellist Jacques Morelenbaum koos veeleer voor een traditionele aanpak. Hoe treffend Mariza's stem ook de teksten van befaamde dichters Nelson Pessoa zingt, toch is de muzikale verpakking soms iets te clean. Een paar songs zijn ook net iets te zwak. Niet dat er geen mooie liedjes op staan. (...) De hoogtepunten bewaart ze voor het einde. Zo is er 'Duas lágrimas de orvalho', waarbij haar betoverende stem enkel door de cello van Morelenbaum begeleid wordt. Ook het breed orkestrale 'Desejos vãos' is schitterend en levert niet minder dan sublieme tristesse voor fijnproevers...
Ton Maas in de Volkskrant:
...Hoewel Transparente opnieuw erg fraaie momenten kent, wordt de orkaankracht die Mariza kan ontketenen, hier toch te zeer getemperd door wat gladde arrangementen...