Maaike Borst in het Utrechts Nieuwsblad:
...Het is festivalseizoen. Geen betere tijd voor een nieuw album van Dropkick Murphys, de festivalband bij uitstek. (...) Je zou bijna vergeten dat ze ook studioalbums maken.
(..) Succes hadden ze genoeg, maar de energie van de folkpunk was live veel sterker dan op de te behaagzieke platen. Op The Warriors Code (Hellcat/Epitaph) is de punkgeest terug. Het idee is hetzelfde: meezingbare opgefokte Ierse folkpunk met violen, doedelzakken en veel joligheid. Het is alleen veel rauwer, scherper en uitputtender. Dropkick Murphys houdt een zekere platheid: de band trapt klassieker The Auld Triangle ermee de grond in. Maar The Warriors Code heeft wel die simpele oprechtheid die goede punk en folk gemeen hebben. Een instelling waarbij vernieuwing en subtiliteit het afleggen tegen eerlijke onderbuikgevoelens...