Ben Ackermans in het Brabants Dagblad:
...De Noor Erik Hillestad (...) zocht zangeressen op, 'stemmen die nauwelijks worden gehoord', en liet hen het onschuldigste zingen: wiegeliedjes. Namen? Onder anderen Mahsa Vahdat (Iran), Sun Ju Lee (Noord-Korea), Halla Bassam (Irak). Hij liet vervolgens westerse zangeressen de stukken in het Engels interpreteren. Namen? Onder anderen Nina Hagen, Sevara Nazarkhan, Eddi Reader. Gitarist Knut Reiersrud en band zetten er passende, ietwat etherische muziek onder. (...) het resultaat is artistiek waardevol: in het minste geval aardig, in meerdere gevallen betoverend. Prijswinnaar? De Palestijnse Rim Banna. Wat een stem! ...
Andersen te wollig
Eric Andersen - The Street Was Always There Great American Song Series Vol.1 - Appelseed/Music & Words
Theo Hakkert in Tubantia/Twentsche courant:
...The Street Was Always There is de eerste van een serie cd's met nieuwe versies van songs uit de jaren zestig. Hij covert liederen van Paul Siebel, Fred Neil, Tim Hardin en David Blue. En van Dylan en Ochs natuurlijk, de besten van het stel. Ochs' klassieker 'I ain't marching anymore', Dylans 'A hard rain's gonna fall'. Een ander bekend anti-oorlogslied dat hij uitvoert: 'Universal soldier' van Buffy Sainte-Marie, dat een hit werd van Donovan.
Helaas, helaas is het sympathieke idee weer eens beter dan de uitvoeringen. Andersens aanpak is mij te breed, te dik aangezet, te wollig. Zo wollig dat hij de aandacht van de teksten wegtrekt. Makkelijk zal het niet worden, maar zoek de originelen...