Moya Brennan
I N T E R V I E W
Moya Brennan: Heerlijk die harp
- door Henk -
De Ierse zangeres Moya Brennan kijkt uit naar haar concert op het 5de Folkwoods Festival in het Brabantse Nuenen. Ze is een van de grote namen op het affiche. De leadzangeres van de wereldvermaarde groep Clannad, die een slapend bestaan leidt, komt met een zevenkoppige begeleidingsband. Zo'n vijfentwintig jaar geleden stond ze met Clannad voor het laatst op een festival in Brabant en wel op de Folkdag Moergestel. "Ja, heerlijk in de openlucht. Fijn die zomerfestivals. Ik herinner me nog de gezellige goede sfeer. De gastvrijheid. Het wordt tijd dat ik er terug kom", zegt ze enthousiast als we haar bellen kort voordat ze op het vliegtuig stapt naar Zweden waar ze anderhalve week geleden optrad op een festival.
Afgelopen zondag zagen we haar op het grote podium van het Dranouter Folkfestival. 's Middags om vier uur. De hitte was welhaast ondraaglijk. Het eerste half uur van haar optreden bracht ze rustige mysterieuze bijna new-age achtige zweefmuziek van haar laatste album Two Horizons. In een fraaie lange witte jurk, staand naast haar grote harp, spreidde ze bij haar zang beide armen wijds in de hoogte. Ze steeg bijna op ten hemel. In het twee gedeelte van concert kwam de vaart er goed in en bleek haar begeleidingsband bijna jazzy swingend te kunnen spelen. Dan blijkt de hoge kwaliteit van met name uillean piper Eomonn Galldubh en tweede harpist Cormac Debbarra. Ook zong Moya toen enkele Clannad-klassiekers als Theme from Harry's Game en een vlot gaelic nummer uit de allervroegste Clannad-periode.
G E L O O F
Moya Brennan kwam afgelopen jaar in het nieuws door haar boek 'The other side of the rainbow'. De autobiografie gaat over ze de donkere periode in haar leven, maar vooral ook over hoe ze er dankzij haar geloof weer bovenop kwam. Ze schroomt niet te schrijven over de stille pijn van een abortus, een echtscheiding, alcohol- en drugsverslaving, kortom over de tol van de roem. Ze liep al aardig tegen de veertig toen ze haar huidige man Tim Jarvis ontmoette. Ze kreeg alsnog een zoon en een dochter. Het gezinsleven bevalt haar goed. Als artiest is ze veel van huis, daarentegen is ze ook langere periodes thuis. Dan ziet ze haar 11-jarige zoon en 13-jarige dochter genoeg. "Heerlijke kinderen. Ze zijn laatst meegeweest naar de premiere van de nieuwe King Arthur film, waarin ik de titelsong zing".
F A M I L I E
Ze woont al dertien jaar in Dublin. Toch trekt Donogal, de ruige streek in het noordwesten van Ierland, waar ze als oudste in een muzikaal gezin met negen kinderen opgroeide. Met twee broers, twee zussen en twee ooms vormde ze dertig jaar geleden de groep Clannad. Zus Enya ging al snel op de solo-tour. Haar andere zus zong zo nu en dan mee. Zelf bespeelde Moira (zoals ze toen nog heette) de harp en zong.
Als het even kan gaat ze voor een paar dagen terug naar Donogal, naar de pub van haar vader. Daar ontmoet ze haar broers en zussen en zingen ze opnieuw samen, net als vroeger. In die positieve atmosfeer ontstond onlangs het idee met Clannad een nieuw album uit te brengen. Moya: "Iedereen zegt steeds dat Clannad niet meer bestaat, maar een familie kun je niet opheffen. Met ons laatste album hadden we destijds groot succes, maar ons nieuwe album maken we niet vanwege eventueel succes, maar louter vanwege het plezier dat we eraan beleven."
Op haar website staat dat ze bezig is met 'redefining' van Ierse muziek. Moya: "Daar zijn we dertig jaar geleden al mee begonnen. Als je met een band speelt is het al niet meer echt traditioneel. En toch gaat dat traditionele nooit verloren. Je hoort het ondanks allerlei experimenten, er steeds doorheen. Er zijn zoveel bands mee bezig. Onze traditie is op die manier zo levend! Dat geeft een grote rijkdom. Het traditionele element zal nooit verloren gaan, iedereen vertekt immers vanuit zijn roots."
Waar ze in de pub van haar vader nog wel eens een song a capella wil zingen, vindt ze dat op een groot podium op een festival een stuk lastiger. "Dan gaat er veel verloren. Ik wil wel iets semi-a capella gaan doen, met een lichte harp-begeleiding of zo…"
H A R P
Ja, de harp speelt een belangrijke rol in het concert van Brennan. "Vroeger in de eerste jaren van Clannad bespeelde ik de harp ook veel. Daarna was-ie lange tijd een ondergeschoven kindje in onze muziek. In Clannad werd de harp op het laatst enkel nog toegevoegd om de sound wat bij te kleuren. Nu heb ik de harp weer helemaal ontdekt".
"Tijdens mijn concerten vertel ik er ook een kort verhaal over. Over de harp die ooit over de heuvels van Tara weerklonk, maar verloren ging. Na een lange zoektocht wordt-ie weer gevonden. Heerlijk, zo'n celtic harp. Ik voel hem graag rustend tegen mijn rechterschouder. In mijn begeleidingsband zit nog 'n harpist, dus spelen we soms een duet. Ik zing met deze bezetting trouwens ook nogal wat oude Clannad-songs. Prachtig. Ik zie het weer helemaal zitten. Ik wil met mijn muziek vreugde brengen in deze krankzinnige wereld".
Moya Brennan in de Standaard na haar concert op Dranouter