One of the Mahones
The Mahones
Retestrakke punky folk
Uit Canada komen The Mahones, een groep die in 1990 werd opgericht op St. Patricks Day, de belangrijkste Ierse feestdag. Dat is dan meteen kenmerkend voor de muziekstijl en de roots van een aantal bandleden. Door de jaren heen en vijf albums verder zijn ze flink gegroeid en is het repertoire enorm vergroot. Het zijn al lang niet meer alleen de bekende Ierse drinking songs overgoten met een punkrocky jasje.
Ooit presenteerden ze zich zelf nog als heftiger dan The Pogues, maar ook dat is tegenwoordig anders. Ze spelen steeds vaker zelf geschreven materiaal en daar zitten ook rustige ballads in en werk dat in de verte doet denken aan The Waterboys. Nadat ze twee jaar geleden op Folkwoods speelden schreven we op Folkforum:
The Pogues kunnen in folky opzicht nog wat leren van deze Mahones.
Maar vergis je niet, de band swingt nog steeds. Zo trokken ze op het Deerlycke Festival een hoop dansers naar het podium.
In hun eerste jaren speelden de Mahones in de Canadese pubs en bars een mengelmoes van celtic, rock en zeker ook punk. Hun naam kwam ook voort uit hun punky achtergrond. Mahone betekent zoiets als 'Kiss My Arse'. Ze hebben eigenlijk steeds rebelse neigingen gehad. In 1999 doorspekten ze hun album The Hellfire Clun Sessions bewust met andere invloeden als cabaret en zelfs country, omdat ze een hekel kregen aan de popularisering van Ierse muziek.
Datzelfde jaar '99 bracht de band een hoop ellende. Een maand nadat hun bassist Greg McConnell bij een ongeluk om het leven kwam, stierf zijn vervanger Joe Chithalen aan voedselvergiftiging juist bij het begin van hun Europese tournee. Een paar maanden kregen de muzikanten geen noot meer uit hun instrumenten. Sindsdien heeft hun muziek iets van de onbezonnenheid van de eerste jaren verloren en is daardoor wat muzikaler geworden. Dat neemt niet weg dat ze tussen de ballads door nog stevig rocken. Dat leidt dan ook tot uitnodingen op popfestivals als het 15de Huntenpop op 4 september in het Gelderse Varseveld.
De samenstelling van de band wil nog wel eens variëren. Meestal komt het er op neer dat zanger/gitarist/songwriter Fintan McConnell wordt omringd door een violiste, basgitarist, accordeonist en drummer.
Discografie:
Dragging the Days, 1994.
Rise Again, 1996
The Hellfire Club Sessions, 1999
Here Comes Lucky, 2001
The Best Of, 2003