richard thompson - 13 rivers
Richard Thompson - 13 Rivers - Proper music PRPCD150

Het is alweer een aantal jaren geleden dat Richard Thompson met een album vol origineel materiaal op de proppen kwam. De afgelopen jaren waren het vooral herinterpretaties van bekende liederen op akoestische wijze. De liefhebbers van de elektrische Richard Thompson komen op 13 Rivers volop aan hun trekken, want Thompson nam het album op met zijn vaste begeleiders Michael Jerome (drums, percussie), Taras Prodaniuk (bas) en Bobby Eichorn (gitaar).
 
Het album kenmerkt zich door een bepaalde directheid. Het lijkt alsof de songs in een take zijn opgenomen in de studio. Weinig instrumentale toevoegingen ook, geen blazers of een extra draailier her en der. Ook de liederen hebben een frisheid, alsof ze in een sneltreinvaart zijn geschreven. Doordat ze in een kort tijdsbestek zijn geschreven, hebben ze een zekere verwantschap met elkaar. Tekstueel kijkt Thompson, alweer 69 jaar, herhaaldelijk terug naar zijn leven. Een leven dat zeker pieken en dalen heeft gekend. Verwacht geen vrolijke noten, zoals vanouds steekt er nogal wat bitterheid in zijn teksten de kop op. Het folky The Rattle within' is hier een duidelijk voorbeeld van. In het openingsnummer The storm won't come wordt gehoopt op een storm om oud zeer weg te blazen, maar zoals de titel al suggereert, gaat dat niet gebeuren. "Give me strength to bear it, give me strength to see that this is not forever, but what must be, must be”, zingt Thompson als logisch vervolg in My rock, my rope.
 
Muzikaal is 13 Rivers een heerlijk album. Thompson behoort tot de absolute top van gitaristen. Toch speelt de gitaar op 13 Rivers niet de hoofdrol. De soms onnavolgbare ritmesectie speelt zeker zo'n belangrijke rol. Het is duidelijk dat het huidige trio zeer goed op elkaar ingespeeld is. Toch zijn er dan tussendoor die korte, heerlijke gitaarsolo's zoals in The dog in you. Helaas zijn niet alle liederen van het niveau dat we van Thompson mogen verwachten. You can't reach me herbergt weliswaar een prachtige  gitaarsolo, maar is als compositie toch wat minder dan we gewend zijn. Misschien zijn de liedjes toch iets te snel gekomen.

13 Rivers is een eerlijk album geworden. De liefhebbers van de elektrische Richard Thompson hebben er lang op moeten wachten en komen zeker aan hun trekken. Of 13 Rivers uiteindelijk tot de topalbums van Richard Thompson gaat behoren, meen ik echter te betwijfelen.

Assie Aukes