Matt Molloy, Paddy Moloney, Kevin Conneff en Séan Keane
The Chieftains
Laatste Dranouter-optreden?
De carrière van The Chieftains beslaat al meer dan veertig jaar, bovendien brachten ze al veertig albums uit. Ze wonnen zes keer een Grammy. Maar al deze indrukwekkende gegevens kunnen niet op tegen hun grootste verdienste: het wereldwijd bekend maken van Ierse traditionele muziek. Samen met The Dubliners, Christy Moore en Planxty zijn The Chieftains wat dat betreft de belangrijkste ambassadeurs van Ierland.
In welke samenstelling de band naar Dranouter komt moet worden afgewacht. Bandleider Paddy Moloney nodigt graag gasten uit en geeft ook mensen uit de lokale muziekscene kans om op het podium aan te schuiven. Deze eer viel bijvoorbeeld eerder op Dranouter te beurt aan fluitist Stefan Timmermans (Madingma, toen nog als jong broekie bij Fluxus).
Ondanks het overlijden van de legendarische harpist Derek Bell oktober vorig jaar - hij hoorde vanaf de oprichting in 1962 bij de Chieftains - lijkt de trein van The Chieftains voort te denderen. Nu wordt de kern van de groep gevormd door Paddy Moloney, Kevin Conneff, Sean Keane en Matt Molloy. Toch moet er iets bij de oprichter van de band, Paddy Moloney, geknakt zijn na het overlijden van zijn collega en mede-oprichter Derek Bell. Het is dan ook waarschijnlijk dat dit de laatste keer is dat The Chieftains op Dranouter te zien zijn.
The Chieftains hebben met heel wat rocksterren samengewerkt. Van Mick Jagger tot Tom Jones, van Ry Cooder tot Frank Zappa. Dat leverde fraaie albums op. Drie legendarische albums op dat gebied zijn zonder twijfel Irish Heartbeat met Van Morrison, Long Journey Home met o.a. Elvis Costello, Vince Gill, Van Morrison, Sinéad O'Connor en Liam Ó Maohlai. En het album Long Black Veil met Sting, The Rolling Stones, Sinéad O'Connor, Mark Knopfler, Ry Cooder en Marianne Faithfull.
De laatste jaren ligt de liefde van Paddy Moloney cs meer bij de Amerikaanse bluegrass. In 1992 leidt dat tot 'n mega-succes rond het album Another Country waaraan onder anderen Emmylou Harris, Willy Nelson en Kris Kristoffersen meewerkten. Het klikte met de groten uit dat genre. Another Country vertoont die unieke mengeling van enerzijds country en blue grass en anderzijds de typische Chieftains-sound. Natuurlijk speelt de uillean pipes van Paddy Moloney daarin een belangrijke rol, maar tot voor kort zeker ook de harp van Derek Bell. Op het een na laatste album is hij nog volop te horen. Dat album werd - na de opleving van de bluegrass in de VS commercieel slim bedacht - een opvolger van Another Country. Down the old plank Road (met o.a. Alison Krauss, Bela Fleck en Vince Gill) verkocht ook mega. Dus volgde niet veel later Further Down The Old Plank Road (met o.a. Jerry Douglas, Doc Watson en Chat Atkins). Op dit laatste album zijn de allerlaatste klanken te horen van Derek Bell op zijn harp.
Het is de vraag hoe de Chieftains dat kenmerkende Derek Bell-geluid in hun sound gaan vervangen. Nemen ze een nieuwe harpist mee? In de begeleidingsgroep van Moya Brennan (ook op de afsluitende zondag in Dranouter) speelt harpist Cormac Debarra van de Dublinse groep Galdubh. Hij zat al eens met The Chieftains samen op één podium. Dus wie weet….
Bezetting:
Paddy Moloney: uillean pipes en tin whistle (vanaf oprichting in 1962)
Kevin Conneff: bodhran (sinds 1976)
Séan Keane: viool (sinds 1968)
Matt Molloy: fluit (sinds 1979, voordien bij Planxty en The Bothy Band)
Zie ook: http://www.irish.com/chieftains.htm