Lieven Tavernier
Lieven Tavernier
Groot Vlaams singer-songwriter
Voor een groot publiek werd de naam Lieven Tavernier pas bekend nadat Jan De Wilde voor zijn cd Héhé ('91) niet minder dan drie nummers van Tavernier in het collectieve geheugen zong: Eerste Sneeuw, De Verdwenen Karavaan en het definitieve Gentse stadslied De fanfare van Honger en Dorst. De nieuwsgierigheid naar Tavernier was daarmee bij velen gewekt, maar deze haastte zich uit de schijnwerpers . Bij latere spaarzame optredens van Tavernier klonk het steevast bij het publiek: "mooie nummers, maar waarom moet hij zonodig nummers van De Wilde zingen."
Tavernier is een van minder bekende, maar grote singer-songwriters van België. Een optreden van Lieven is er één waar de tijd lijkt stil te staan mede door zijn gekunstelde onzekerheid die omslaat in puur vakmanschap wanneer hij geconcentreerd op dreef komt. Antoine Legat schreef eens in dagblad De Standaard: "Lieven Tavernier geeft je hetzelfde gevoel dat je krijgt bij liedjes van Brel, Brassens of Randy Newman."
Lang voor zijn grote doorbraak was Tavernier journalistiek actief. Zo was hij muziekrecensent van het geruchtmakende muziektijdschrift Tliedboek, schreef hij een column 'Tlieverdje' in het Gentse studententijdschrift Campus, recenseerde hij boeken in De Morgen en publiceerde hij de cultnovelle 'Over Water', de grote liefdesverklaring aan zijn geboortestad Gent, Gentse vrienden en kunstenaars.
Tavernier zou gebleven zijn waar hij het liefst was: op zijn kamer, met zijn pen en zijn gitaar, ware het niet dat Koen Wostyn (Radio Bangkok) hem in '91 meesleurde in de nu al legendarische formatie 'De Zes van Gent' (The Pink Flowers, toenmalige Gorky, Les Charmeurs, The Paranoid Polaroids, The Candy-Dates, De Vrienden van Lieven Tavernier). Na 'De Zes van Gent' zijn Lieven Tavernier, Bruno Deneckere en Nils De Caster tegenwoordig weer samen in 'Het Gepuis', een Gents artiestencollectief, dat muziek, woord en grafische kunst onder één dak brengt.
In '95 kwam Lieven Tavernier als singer-songwriter naar buiten met de cd Doe het licht, in een productie van Patrick Riguelle. Muzikanten waren o.a. Bruno Deneckere, Nils Decaster, Armand Bourgoignie, Ivo Tops, Jan de Smet etc. Bijna acht jaar na het verschijnen van 'Doe het licht' kwam vorig jaar 'Ilja' uit met een dosis mystiek, rustig ondersteunde proza en ontroerende stadsliederen. 'Waarom heeft het zo lang geduurd?' vroeg iedereen zich bezorgd af. 'Waarom heeft het zo kort geduurd?' antwoordde Tavernier steevast.
In onze cd-recensie-rubriek werd Taverniers jongste album gehonoreerd met een 8,5! In de recensie viel ondermeer te lezen:
…Deze cd bevat 11 sterke nummers, elk met eigen karakter en zeer genietbaar. Het fijne gitaarspel, de zachte broze stem, prachtige teksten en de medewerking van enkele uitstekende muzikanten (oa van Pink Flowers, Olla Vogala, Perry Rose en Derek & Vis), veel meer heb je niet nodig om een pareltje te creëeren….
en:
…Lieven schrijft songs waarbij je spontaan een link legt naar Bob Dylan of soms een Bert De Coninck. Deze cd bevat enkele momenten die het verschijnsel 'kippevel veroorzaken' tot haar recht doet komen…
Lieven Tavernier treedt vaak alleen op met enkel gitaar en stem.
Als hij zich laat begeleiden is dat door: Nils De Caster: viool, Yves Meersschaert: piano en Mario Vermandel: bas
Zie ook www.lieventavernier.be