Mathijs Leeuwis - Het Is Al Lang Geleden - M. Leeuwis Music / Monkey Melodies
Onlangs hebben 6 Brabantse muzikanten zich verenigd in het project Broeders van het Zuiden. Zij hebben elk hun eigen kwaliteiten, maar hun werk ligt meer in de lijn van de teksten met inhoud dan in die van de zonnige liedjes a la Jack Johnson en ze zingen in hun moerstaal. De jonge Mathijs Leeuwis (1985) is een van die Broeders en ontwikkelt zich in rap tempo tot een sterke singer-songwriter. Op zijn jongste plaat, Het Is Al Lang Geleden, worden zijn liedjes wat introverter dan voorheen en gaat hij terug naar huiskameropnamen.
Allereerst is er de vorm: een elpee in beperkte oplage in een zelfgemaakte kartonnen hoes met tekeningen van Bandirah, voor de moderne mens wordt een cd'tje meegeleverd. Dat alleen al wil je als verzamelaar graag in huis hebben, maar als muziekliefhebber kom je ook ruimschoots aan je trekken. Een elpee heeft het voordeel van een A- en een B-kant, en daar heeft Mathijs Leeuwis optimaal gebruik van gemaakt. Kant A bevat liedjes uit de studio in samenwerking met Gabriël Peeters. Titelnummer Het Is Al Lang Geleden is mooi ingetogen, de sobere instrumentatie (met fijn vioolwerk van Alex Akela) laat de poëtische tekst mooi uitkomen, Caroline is een intense bewerking van Tecumseh Valley (Townes Van Zandt), Leeuwis haalt dit verhaal dichtbij huis door Caroline te laten werken in Diana's sauna, zijn hese stem klinkt hier warm meelevend, waardoor het nog wat directer binnenkomt. Dit nummer werd, net als Zijn Vlees Is Zwak en het fijn gevoelige Wijnen Uit Frankrijk, eerder dit jaar al als gratis download weggegeven door Leeuwis. Ook Vera, de intieme afsluiter van de elpee, zat in de digitale ep Van Mij Voor U (Deel 1) en daarmee komen we bij kant B, die bestaat uit thuisopnamen met Gino Bombrini als co-producer. Af en toe hoor je een geluid uit de kamer, iets knisperen of zo. Toch zijn het juist deze vijf liedjes die mij het meest raken. Het roept de herinnering op aan Laagstraat 443 van JW Roy, en laat dat nou net het album zijn dat Mathijs Leeuwis ertoe aanzette in zijn eigen taal te gaan schrijven. Een akoestische gitaar, een piano, accordeon, klinken lekker naturel in deze setting. Daarbij heeft hij een juweeltje gemaakt van een ander Townes-nummer, Waiting Around To Die. Al bij eerste beluistering van Wachten Op Het Eind kruipt het kippevel over mijn rug, helemaal als het sobere geluid ondersteuning krijgt van fluitende geluidjes, subtiel tokkelende banjo, zachte en toch dwingende percussie en de heerlijk spokende zingende zaag van Henrik Holm. Tekstueel gezien lijkt dit een afgeleide van de Groningse versie van Martin Korthuis, in de desolaat kale uitvoering van Leeuwis en zijn medemuzikanten wordt het nog indringender en een waar eerbetoon aan de meester. Enige minpuntje is dat ik op de hoes diens naam niet kan ontdekken.
De manier waarop Mathijs Leeuwis de Townes-covers naar zijn eigen hand heeft gezet zegt veel over de potentie van zijn eigen werk. De teksten worden fijnzinniger, doordacht maar niet te, de arrangementen meer ingetogen. Het Is Lang Geleden is hoorbaar met zorg en liefde gemaakt (en misschien hier en daar wel met een vloek of een zucht). Dat alleen al maakt de plaat een aanrader.
Mirjam Adriaans
De bezetting op Het Is Al Lang Geleden:
Mathijs Leeuwis - akoestische/elektrische/slide gitaren, zang, tweede stemmen, banjo op kant A
Alex Akela - viool, piano op kant B
Gabriël Peeters - drums/percussie kant A, piano kant A
Gino Bombrini - drums/percussie kant B, banjo kant B
Henrik Holm - zingende zaag
Angelo Bombrini - accordeon
Frank Wienk - vibrafoon
Het album is te bestellen via: www.mathijsleeuwis.nl.