heartworn highways
Diverse artiesten - Heartworn Highways - Loose Music VJCD167

Heartworn Highways is bedoeld als begeleidende schijf voor de documentaire die in 1976 werd gemaakt, dus werden alle opnamen doorzocht om een beeld te kunnen geven van de nieuwe generatie singer-songwriters die daarin geportretteerd werden. Enkele nummers uit de film moesten dus sneuvelen. Stevige muziek is niet meer te horen, en ook enkele echte countryliedjes zijn weggelaten, bovendien kan een cd maar 80 minuten muziek bevatten, dus moest er een compilatie gemaakt worden.

Om welke singer-songwriters gaat dit dan? Nou, de liefhebber kan zich vast schrap zetten: Guy Clark, Townes Van Zandt, Rodney Crowell, John Hiatt, Steve Earle, Larry Jon Wilson, David Allan Coe, Steve Young en Gamble Rogers doen allemaal een of meer nummers op deze cd. Wie in deze subwereld thuis is begrijpt meteen dat het hier dus enkele grote namen betreft, en die zorgen ook voor wat klassiekers. Denk maar aan L.A. Freeway of Desperadoes Waiting On A Train van Guy Clark, die met maar liefst 5 stuks vertegenwoordigd is op Heartworn Highways. Van de late great Townes is het prachtige Waitin' Round To Die en, nog zo'n klassieker, Pancho And Lefty opgenomen in de compilatie. Soms is ook een aankondiging te horen, waarin een verhaal verteld wordt over het daaropvolgende liedje.

De laatste liedjes op de cd zijn opgenomen bij een jamsessie, aan tafel bij Guy en Susannah Clark, op de avond voor kerstmis 1975. Deelnemers: Billy Gallery, Guy Clark, Susannah Clark, Rodney Crowell, Richard Dobson, Steve Earle, Jim McGuire en Steve Young. Twee van de vier nummers zijn van Earle, Mercenary Song en Elijah's Church. Steve Young doet op geheel eigen wijze de bekende Hank Williamsklassieker I'm So Lonesome I Could Cry (opgenomen ondanks een door de filmers zelfopgelegde regel dat er geen covers gedaan mochten worden) en Rodney Crowell horen we met de aloude traditional Silent Night, waarbij de andere gasten invallen.

We horen hier mensen die, tot op de dag van vandaag, hele generaties muzikanten beïnvloed hebben. Deze groep kwam begin jaren '70 op, en zij zouden het landschap van de country voorgoed veranderen. Outlaw country werd hun stijl genoemd, omdat ze afweken van de gebaande paden. Een andere term was progressive country en ook third generation country, omdat deze groep zich meer spiegelde aan de muziek van hun grootouders dan  aan die van hun verwekkers. Jim Szalapski wilde begin 1975 al een film maken rond die groep en sprak daarover met Phillip Schopper. De producent werd, na maanden zoeken, Graham Leader en van 22 december 1975 tot 14 januari 1976 werd de film geschoten, die 30 jaar later een historische mijlpaal in de muziek genoemd kan worden.

Hiatt, Clark, Earle en Crowell zijn nog steeds grote namen in de muziek, Townes is al enkele jaren niet meer onder ons, evenals Gamble Rogers. De mooi verzorgde cd Heartworn Highways, met een boekje vol informatie, vormt dertig jaar na dato een prachtig document, een must-have voor elke liefhebber van singer-songwriters.