Judith Avers - God Bless the Brooders - eigen beheer
Langer dan gebruikelijk zijn de pauzes tussen de individuele nummers op God Bless the Brooders. Het haalt je net even uit cadans waardoor juist extra focus ontstaat bij de beluistering. Ze trekt je als het ware naar de speakers, en vist naar maximale aandacht voor haar broedsels. Er vindt iets plaats op deze nieuwe plaat van Judith Avers. Ze beslaat een wijd terrein; verhaalt van persoonlijke kwesties tot andersoortige oprispingen. Er zijn erbij waarbij je even stilstaat en weg dwaalt, maar ook is verbazing en bewondering over de eenvoud van haar liedjes. Judith valt je niet lastig met zwaar op de hand liggende materie. Er is eerder wellicht een groeiende persoonlijkheid, bovendien eentje met een boeiende verteltrant. Ze legt in de eerste plaats haar liefde voor de muziek uit. Ze verwoordt dit in haar teksten, echter het uit zich overwegend indirect door het spelplezier welke straalt van de liedjes. Je proeft door de toonzetting dat wat aanvankelijk begon als een speels tijdverdrijf muziek maken getransformeerd is tot een essentieel onderdeel van haar leven. Vele mooie songs, zoals onder meer het onguur gesitueerde Doves. Er vindt iets onfris plaats in de achtertuin, alleen de duiven zijn getuige. Bijna een rapachtig nummer, maar dusdanig dat het niet stoort, want Judith Avers blijft in de eerste plaats schatplichtig aan het folk idioom. Tevens is een hoofdrol weggelegd voor producer Anand Nayak en zijn elektrische gitaar. Hij vlecht schetsmatig een hecht parcours door het landschap welke Judith voor hem gevormd heeft. Het zijn slechts deze twee die musiceren, Judith op akoestische gitaar, terwijl Anand het overige instrumentarium tot zich trekt.
Een andere opmerkelijke song is het kabbelende Cryin (Aint No Use). Ondanks de cryptische teksten blijft over dat Judith zichzelf heeft losgemaakt uit een hopeloze relatie. Het daaropvolgende nummer bedient zich van een leuke metafoor. Wellicht enigszins clichématig, maar het stoort evenmin. In Bluebirds Song bezingt ze de mogelijkheid van reïncarnatie tot een melancholisch zangvogeltje dat zich nestelt in de tuin. Een geruststellende gedachte dat je geliefde een oogje in het zeil houdt. Judith Avers teksten zijn net kleine schilderijtjes. Ze beschrijven alledaagse dingen, van kleine opmerkelijke kwesties tot confrontaties waarin pijn of verdriet verscholen gaat. Een in zichzelf gekeerde ziel is ze allerminst. Haar moeder stierf het afgelopen jaar, en de plaat is aan haar opgedragen.
In een muziekwereld die bedolven is met zichzelf verklaarde singer songwriters maakt Judith Avers het onderscheid. Muziek maken zit haar in het bloed. Muziekliefhebbers hadden dit ongetwijfeld al aangevoeld op basis van haar albums Strong Hands en Mountain and Shore, en met God Bless the Brooders trekt ze deze lijn in haar carrière foutloos door. Kijk ter illustratie ook naar iets wat op Internet gekopt staat als Real Woman Real Songs, waarin Judith zich met verve vorm geeft aan deze titel naast een aantal andere uitstekende zangeressen overigens. Je vindt blues op deze nieuwe plaat, er is folk, maar bovenal een boeiend geheel.
Rein van den Berg
Homepage: http://www.judithavers.com/
You Tube: http://www.youtube.com/user/RealWomenRealSongs
Waar: http://www.cdbaby.com/cd/judithavers