Teveel muziekstijlen
Treble - 'No trouble' - CNR Records
Sandra Put in de Haagsche Courant:
...Als straatmuzikanten speelden Caroline Hoffman en Niña en Djem van Dijk met hun djembé's en conga's in Nederland, Griekenland en Italië. Dat bleef niet onopgemerkt. De dames kregen een platencontract, brachten de single 'Ramagana' uit en waren niet meer uit de hitlijst weg te denken. 'Ramagana' was het voorproefje van debuutalbum 'No Trouble'. Voor wie het vrolijke djembé-liedje met dat fantasietaaltje leuk vond, is 'No Trouble' een teleurstelling. Niet omdat de nummers niet klinken, integendeel, maar omdat het anders is dan verwacht. Het album bevat rock, latin, country, wereldmuziek en a capella. Het zou beter zijn als Treble zich meer op één muziekstijl zou richten. ...
Top voor de puristen
Waterson: Carthy - 'Fishes & fine yellow sand' - Topic
Willem Hoogendoorn in de Haagsche Courant:
...behoort tot de top van de huidige Britse folk en bevestigt dat op deze vierde cd, niet alleen door het hoorbare plezier waarmee wordt gespeeld, maar ook door de boeiende, indringende arrangementen van de liedjes die weer in alle mogelijke stoffige uithoeken bij elkaar zijn gezocht. 'Slechte mensen' vormen het thema van de cd, zoals Captain Kidd, een oud-marine-officier die piraat werd en in 1701 werd opgehangen, of Napoleon (in 'Napoleon's Death'). Norma's pregnante, altijd enigszins klaaglijke stem heeft absoluut niets van z'n zeggingskracht verloren en Carthy's getokkel op onder meer een geleende banjo is fris als altijd; zowel de zang als het vioolspel (vooral in het meesterlijke 'Captain Kidd') van Eliza is voortreffelijk...
Theo Hakkert in Tubantia/Twentsche Courant:
...Diverse folkarchieven werden afgestoft op zoek naar ballads over slechteriken en ander gespuis. Daar hebben ze er in de Ierse en Britse geschiedenis genoeg van gehad. De liedjes vol galgenmalen en -humor gingen de hele wereld over. Aardig is dan dat ook een Amerikaans lied de omgekeerde weg ging. 'Black muddy river' van Jerry Garcia. Norma Waterson kreeg de uitvoering van Garcia's Grateful Dead op een bandje zonder enige informatie. Het duurde lang voor iemand Grateful Dead herkende. Sindsdien nam zij het lied diverse malen op, onder andere ook al op haar solo-debuut uit 1996. Hier is het weer prominent aanwezig, tussen alle gefiddlede en o zo mooi gezongen ballades vol schavuiten en gespuis. Deze is wel voor puristen...