Gerard van Maasakkers
Prachtige tv-registratie over Gerard van
Maasakkers en Klein Brabantse Harmonie(Door Pieps)
Terwijl liedjeszanger Gerard van Maasakkers in het vliegtuig onderweg was naar Zuid-Afrika voor een korte maar drukke toernee, konden zijn fans op eerste paasdag genieten van een prachtige concertregistratie van Van Maasakkers op Omroep Brabant-TV.
De regionale tv-zender maakte van het laatste concert van Van Maasakkers & de Vaste Mannen en de KleinBrabantse Harmonie o.l.v. Carlo Balemans in Veldhoven een 65 minuten durende samenvatting.
Die concertregistratie werd eerste paasdag maar liefst drie keer uitgezonden. En voor wie het dan nog niet gezien had werden tweede paasdag tal van herhalingen uitgezonden.
Voor mensen van buiten Brabant, die niet in de gelegenheid waren de tv-registratie te zien, zou het een goede zaak zijn als het concert op video te bestellen zou zijn bij Omroep Brabant. Maar daarover is nog geen besluit genomen. Voor landelijke omroepen is het interessant om delen van deze concertregistratie uit te zenden. Met name het duet met JW Roy, As Ge Ooit, zal een groot publiek aanspreken.
Didier Francois
- Falling Tree: Didier Francois op nyckelharpa
Didier François heeft voor het Franse label Long Distance een solo-cd opgenomen gewijd aan de nyckelharpa. De cd heet: Falling Tree. Francois schreef alle naar klassiek neigende composities en bespeelde vrijwel alle instrumenten. Bij een aantal nummers heeft hij ruimte gelaten voor enkele gasten. Dat zijn niet de eerste de besten. Zo is daar de Zweedse zangeres Ulrika Boden; uit Frankrijk komen Renaud Garcia-Fons (bas) en Gilles Chabena (draailier). Bovendien spelen mee: ney-speler Haroun Teboul uit Algerije, dudukspeler Levon Minassian uit Armenië, en luitspeler Jan van Outryve uit België.
Long Distance 3073722 WAG 331. Info: http://www.didierfrancois.be
Flip Kowlier
Flip Kowlier komt er aan Is 't Zweeds, of Zuid-Afrikaans? Nog 's goed luisteren. Nee, Vlaams. Mijn schoon lief luistert naar de cd, maar weet niet wat ik opgezet heb. Het is Vlaams, zeg ik. Nou… Willem Vermandere is beter te verstaan. Het is Fhilip Kowlier. Wie? Nou, kan die Kowlier niet wat duidelijker zingen.
Misschien is dit wel onderdeel van zijn succes. Je verstaat er niks van. Flip Kowlier is in het normale leven frontman van de rapband 't Hof Van Commerce, waarmee hij 2 succesvolle hiphop-cd's opnam. Nu doet-ie iets heel anders. Hij stapte alleen de studio in met een akoestische gitaar die hij kreeg van een jonge vrouwelijke fan en zong enkele warme, intense en sobere songs in 't Izzigems.
Voor zijn jonge poppubliek is het weer iets nieuws. Het moet vooral iets nieuws zijn. Iets waar je met z'n allen weer over kunt kletsen. Cult. Een gespreksonderwerp. Zijn jonge fans denken stiekum:…het lijkt trouwens op de muziek waar mijn ouders vroeger naar luisterden… Maar dat zeggen ze niet. Het pakt ze, iets van romantiek, heimweh, terug naar thuis. Maar dat zeg je niet. Heb je die Kowlier gehoord. Het lijkt wel iets op Twarres, maar dan minder soft. Keigaaf, kickkuh…
De jonge Vlaamse zanger/gitarist Flip Kowlier scoort in Nederland en België met zijn solodebuut Ocharme Ik, met teksten over het leven van alledag in een Westvlaams dialect uit de buurt van Kortrijk, om preciezer te zijn, uit Izzegem. Een taaltje waarin lettergrepen wegvallen. Niet licht te volgen, dus. Dialect is in. Denk maar aan Twarres, Willem Vermandere, Gé Reinders, Gerard van Maasakkers, en ooit Normaal, Rowwen Hèze.
Flip Kowlier is op het moment de hipste Belgische muzikant. Qua muziek is zijn cd Ocharme Ik een mix van pop, rock, folk en tango, maar meer nog songer-songwriter. Breekbare folkliedjes in het West-Vlaams, met uitstapjes naar pop, punk en reggea. Zijn cd verkeert in de hoogste regionen van de hitlijsten.
De groep rond Flip Kowlier bestaat uit: Pieter Van Buyten (bas), Karel De Backer (drums), Peter Lesage (Keyboards) Lazy Horse (gitaar, mandoline, accordeon).
Binnenkort spelen Kowlier en begeleiders op de Nederlandse tv in het programma Lola de Musica (ma 8 apr 23:55, Net 3) en zijn ze geregeld te zien op tal van podia.
Tindersticks
-: Onvervuld verlangen bij Tindersticks - Popmedewerker Peter Borgers van het Eindhovens Dagblad bezocht het concert van de Tindersticks (kruising tussen The Walkabouts en Nick Cave) in Muziekcentrum Frits Philips in Eindhoven en schreef erover. Enkele citaten:
….Dit wordt een avond vol zwaarzoete romantiek, over dromen niet vervuld gaan worden en liefde die onontkoombaar teloor zal gaan. Zanger Stuart Staples is de juiste man voor dit soort muzikale melancholie, met zijn nicotinebruine stem, snikkende vibrato en verstilde voordracht. En multi-instrumentalist Dickon Hinchcliffe draagt zorg voor de passende begeleiding, vooral door zijn vioolspel, dat klinkt als vallende herfstbladeren. Hinchcliffe schreef ook de vioolpartijen voor de vijf strijkers die het vaste Tindersticks-zestal aanvullen. En de klanken van dit strijkje verrijken het groepsgeluid op een fantastische manier. De sombere violen maken de romantiek van onvervulde verlangens nog grijpbaarder, in onalledaagse, maar spannende arrangementen. ….
…Het hele gezelschap staat ingetogen in zichzelf te spelen, het contact met de zaal ontstaat enkel uit hun muziek. Maar Tindersticks blijkt live een groep die langzaam op je toesluipt en je wurgt met zware dramatiek. De aanwezigen worden meegesleurd in de onontkoombare sfeer die deze groep verklankt, de reacties worden na ieder nummer heftiger. Als Staples onverwacht opstaat en een afscheidswoord mompelt, neemt de zaal dan ook geen genoegen met dit plotse eind van de relatie. Het smeekt om meer, als een teleurgestelde minnaar…