Hoe grijzer je wordt, hoe meer je beseft dat de jeugd de toekomst heeft. Gelukkig kent de folk in ons land ook jong bloed. Tijdens mijn vakantie afgelopen maand checkte ik soms mijn mail in een of ander internetcafé, en dan werd ik daar gelukkig weer in bevestigd.

Zo kreeg ik een mailtje van Chris van de Ven uit Ierland. Hier in Nederland voert hij het bandje Autumn Sun aan in en rond Gemert. Maar sinds een jaar zit hij meestal in Ierland. Amper twintig trekt hij daar rond met de gitaar over zijn schouders en verdient hij zijn kostje in de horeca.

Hij laat weten dat hij veel aan sessies meedoet. Onlangs zelfs in Galway met Sharon Shannon, Ierlands beroemdste accordeoniste. Chris schrijft: ...Kelvin de contrabassist waar ik veel mee speel vroeg aan me of ik mee wilde komen naar de sessie van Sharon Shannon. Sharons vriend is een maand geleden overleden door een hartaanval. (...) Het is goed te zien hoe de begrafenis er aan toe gaat hier. Er speelden muzikanten en in de mis hetzelfde. Het was een hele positieve sfeer. Zo ook bij de sessie. Toen de deur openging kwam ons een hele goede sfeer tegemoet. Heel fijn om daar te zijn ondanks hetgeen wat er is gebeurd. We hebben van 11 in avond tot 7 in de ochtend muziek gemaakt. De saxofonist van Van Morrison was er en nog wat andere bekende muzikanten. Het was een fantastische nacht, en we hebben constant muziek gemaakt. Misschien wel de beste nacht van mijn leven...

Kijk, dat geeft de burger moed. Zo'n doodgewone piepjonge gast van de Brabantse zandgrond, die gewoon in Galway aanschuift bij Sharon Shannon. Maar daar blijft het niet bij. Want, zo schrijft Chris: ... Ik speel nu elke week ook in de O'Conners, een pub in Salthill een buurt bij de zee in Galway. Heel leuk, we spelen allemaal oude blues en folkcovers. Afgelopen week ook in O'Conners gespeeld en daarna naar een muzieksessie geweest bij een vriend van mij, Gerry uit Nieuw Zeeland. Hij woont hier al 10 jaar en leeft van de muziek. We kwamen bij zijn huis aan en wie zat daar? De banjonist van Bruce Springsteen en Crooked Still. Fantastische banjospeler en een aardige vent. Liep ook uit tot een goeie sessie tot 7 in de morgen. En afgelopen maandag ook weer met Sharon Shannon, Winnie Horan, Kelvin, en wat andere goeie muzikanten, weer een gekke avond, vol muziek. Ik ben blij en gelukkig dat ik deze fantastische warme mensen mag leren kennen...'

Ook dichter bij huis stroomt jong bloed door de folkaderen. Ene Louise verwijst op het Mota-forum naar het voor piepjong Nederland interessante web-fenomeen Hyves waarop balfolk zijn intrede heeft gedaan (zie hier): ..."Als je naar Hyves.nl kijkt, het nieuwste medium onder de jeugd, zie je dat de balfolk hyve 245 leden heeft. Bijna allemaal jonge enthousiastelingen, die onlangs zijn besmet met het balfolk virus. En ze blijven maar vriendjes meebrengen. En die vriendjes ook weer vriendjes... Die incrowd valt dus reuze mee...?"

Wat betreft de omvang van de Nederlandse balfolkscène bezigde ik voor mijn vakantie in deze rubriek  (zie hier) de kwalificatie  ‘incrowd'. Hopelijk heeft Louise gelijk en gaat het de goede kant op. Het draait volgens haar al lang niet meer hoofdzakelijk om Mota: ‘er is ook nog steeds een (steeds groter wordende) groep echte fanatiekelingen die alle bals (voor zover dat nog mogelijk is ivm overlap) afstruinen. Maar dat is zeker niet meer dezelfde harde kern als op het Mota-forum. Ik hoor zelfs met enige regelmaat (echt nog niet zo heel erg oude) Mota-gangers klagen dat ze niemand meer kennen op de bals, en dat er zo weinig leeftijd genoten zijn...'

Louise's opvatting wordt gesteund door die van een enthousiaste jeugdige balfolkie die mij mailde: ‘...Ik hoor vaker mensen zeggen dat alles maar om dat Mota-forum draait. Maar dat is de grootste onzin! Het gaat hier om een stuk of tien mensen! Echt waar, er zitten op dat forum een paar muzikanten, organisatoren en ouwe rotten die allen klagen, of moeilijke discussiëerders. Ik zie het mota forum totaal niet als DE balfolk van Nederland...'

Nou, ik denk dat het er wel iets meer dan tien zijn op dat Mota-forum. Er wordt inderdaad geklaagd en gediscussieerd, maar het gaat er wel degelijk ook serieus inhoudelijk aan toe over folk. Ik lees en geniet geregeld stilletjes mee, al was het maar vanwege het gevoel voor humor dat er soms uit spreekt.  

Ik zei het al, de jeugd heeft de toekomst. Als ik zie hoe die piepjonge gasten in Den Bosch het Boschbal op poten hebben gezet, geweldig! Er komen telkens zo'n kleine tweehonderd mensen op af, meest scholieren en studenten. Twee van de initiatiefnemers, Flois van Wietingen (dwarsfluit) en Noël Josemans (gitaar), hebben nu ook een heuse balfolkband opgericht: RAMA. Flois (18) is niet de enige frontmeid. Ze wordt geflankeerd door Erica van Brenk (o.a. ook Melusien) op houten dwarsfluit. Naast Noëls (20) dadgad-spel op gitaar is er Guus van Mierlo op elektrieke bas (o.a. ook bij s/s-writer Mathijs Leeuwis) en Dave Menkehorst op drums (o.a. ook Pitt, A59).  

rama, foto ronald rietman
RAMA, foto Ronald Rietman

RAMA's eerste optreden, naast de Franse supergroep ZEF op het BoschBal van 14 juni j.l. heb ik helaas gemist door mijn vakantie, maar op deze site las ik in een verslag van Mirjam Adriaans. Ze schreef ondermeer: ...Het geluid van beide fluiten wordt in de melodieën door elkaar heen geweven, daaromheen wordt de gitaar gevlochten. De rockdrummer zorgt voor pit, de bassist kleurt de muziek wat jazzy in. Het idee is goed, het begin is er...

Op Myspace heb ik de eerste live-opnamen van RAMA kunnen beluisteren. Een walsje, een scottish en een lariden. Veelbelovend! Ze zijn pas net bezig, dus je kunt nog niet verwachten dat de drummer met dezelfde inventiviteit en subtiliteit speelt als die van Wè-nun Henk of die van Dazibao. Maar die kant gaat het hopelijk wel op...

Onder mijn vakantie heb ik niet enkel RAMA en ZEF (luister eens hier) gemist, maar ook enkele festivals. Maar daarover meer in de volgende Adma.

Henk