-door Mirjam Adriaans, foto's Ronald Rietman-
In de reeks Aidan Presents in 't Rozenknopje in Eindhoven werden we gisteravond verrast door een heerlijke folky sfeer bij het eerste optreden ooit in Nederland van BOBBIE en Pileos, jong singer-songwritertalent uit Parijs. Met hun prachtige stemmen, mooi eigen werk, een paar sterke covers en een heel fijne traditional overtuigden ze het publiek in een boeiend optreden om nog lang aan terug te denken.
Al een jaar of zeven verzorgt Diederik van den Brandt (alias Aidan & The Wild) de reeks Aidan Presents in de Ad van Meurszaal van 't Rozenknopje in Eindhoven. Vaak nodigt hij getalenteerde singer-songwriters uit eigen land uit, maar soms krijgt hij een buitenlandse gast op bezoek. Meestal is dat dan een Amerikaan die toevallig in Nederland is, maar gisteravond waren dat twee jonge Franse singer-songwriters. En daar kleeft een verhaal aan.
Toen Fransman Baptiste W. Hamon een paar jaar geleden in Nederland was maakte hij kennis met Van den Brandt, die diverse instrumenten, waaronder pedal steel, bespeelt. Hamon was daar zo van gecharmeerd dat hij hem uitnodigde om naar Parijs te komen om hem daar ook te begeleiden tijdens een aantal concerten. Bij een van die concerten was een dame aanwezig, die dacht dat hij ook in Parijs woonde en hem vroeg of hij ook met haar wilde spelen. Dat werd een beetje lastig, want hij woont immers in Eindhoven. Maar het contact was gelegd en al snel wist hij dat hij deze americanazangeres naar Nederland wilde halen. Dat kon geregeld worden, maar corona gooide roet in het eten en alles moest uitgesteld worden. Wel kon er op afstand muziek gemaakt en verstuurd worden, dus inmiddels is BOBBIE te horen op zijn mooie debuutalbum Revelation Never Came en heeft hij via haar kennisgemaakt met Pileos, een indiefolkmuzikant die in het Frans zingt. Gisteravond was het dan eindelijk zover en konden zowel BOBBIE als Pileos hun debuut maken op een Nederlands podium. En dat deden ze met verve!
De zaal is heel aardig gevuld met zo'n 30 tot 40 bezoekers die aandachtig luisteren als Pileos aftrapt met een paar eigen nummers (hij maakte onder meer muziek bij een documentaire, 80KM/H, over een reis door Singapore met 80 kilometer per uur) en een cover van Let Her Go van Passenger, die hij dan wel in het Frans heeft vertaald. Hij speelt akoestische gitaar en af en toe mondharmonica en heeft een heel fijne stem, die soms zacht folky klinkt, dan weer lekker stevig uitpakt, maar ook af en toe een kopstem laat horen. Er zijn invloeden van americana en behalve naar Passenger zal hij vast ook wel eens naar Dylan geluisterd hebben, maar zijn Franstalige insteek geeft hem een heel eigen karakteristiek geluid. Zoals te doen gebruikelijk wordt hij bij een paar stukken begeleid door Aidan & The Wild op pedalsteel en mandoline, waarmee hij nog wat extra heerlijke elementen toevoegt aan wat deze jonge gast zelf al te bieden heeft.
En dan mag BOBBIE een setje nummers doen. Afgelopen weken zag ik regelmatig fragmenten voorbijkomen van een dame met een ongelooflijk mooie stem en ik was benieuwd hoe dat zou gaan klinken live in de Knop. Direct als ze haar allereerste lied Lord a capella inzet vraag ik me af hoe het geweest moet zijn om in de jaren '60 een jonge Joni Mitchell of Sandy Denny voor het eerst te zien, want dat is het gevoel dat me nu bekruipt. Of ze ooit zo groot wordt als die twee weet ik niet, dat zal de tijd ons leren, maar die heldere en zuivere stem raakt me diep. Ze vertelt dat ze zich in haar hart Amerikaans voelt en dat laat ze volgen door Old Mountain Music, een ode aan de vrouwen in haar familie die je zo doet wegdromen naar de Appalachen. Er mag ook meegezongen worden, ze doet het voor en ik hoor iemand opmerken "ja, maar zo zuiver, dat lukt me echt niet." Natuurlijk speelt Aidan & The Wild ook een paar stukken mee (o.a. pedalsteel en dobro), maar als dat even niet hoeft blijft ook hij geboeid zitten luisteren naar deze mooie dame met gitaar.
Amper bijgekomen van die fraaie stem is er een blokje met alledrie samen, met een paar ijzersterke covers. Er zijn vele muzikanten die Angel From Montgomery van John Prine speelden, maar deze is wel heel gevoelig mooi. Vervolgens maken ze diepe indruk met de traditional Wayfaring Stranger. Dit is de eerste keer dat ze het stuk samen op een podium vertolken en je ziet dat hier mensen aan het werk zijn met plezier en passie voor wat ze doen. En dat is nou precies wat live muziek zo mooi maakt. Als kers op de taart krijgen we nog een onversterkte toegift, midden tusssen het publiek dat muisstil blijft luisteren tot het eind.
Albums hebben ze nog niet (BOBBIE heeft een ep, Pileos heeft wat online staan), maar die zijn in de maak. Maar ga deze singer-songwriters vooral live zien, ze doen komende dagen nog drie optredens met Aidan & The Wild:
27 mei Pauluskerk Oss
28 mei KLEIN Paradiso Echten
29 mei Aidan presents, De Nijverheid Utrecht