Gisteravond werd alweer voor de derde keer de World Folk Night gehouden in de Schalm in Veldhoven. Vaste waarde is de organiserende groep Inner Strength, waarna enkele gasten optreden in de zaal, tijdens de pauzes is er live muziek in de foyer. Wat opviel deze keer was dat het geluid goed was, zowel in de zaal als op het podium. Bovendien was de zaal nu zo ingericht dat er voldoende ruimte was om te dansen bij Lirio.
Inner Strength was zoals inmiddels gebruikelijk, de eerste act. De groep speelde veel nieuw materiaal van de cd Unforgotten, die in november gaat uitkomen. Een primeur kregen we met Moment in Time, waarbij drummer Marc Rosiers voor een keer de zangmicrofoon ter hand neemt. Ook is er een reggae-achtig Dreaming te horen, en een springerig deuntje waarvan de titel nog definitief bedacht moet worden, het heeft al Tapas geheten, vanavond is het Flowers, suggesties zijn welkom.
Het lijkt erop dat er wat meer rust komt in de muziek van Inner Strength, al wordt me na afloop beloofd dat we nog gaan schrikken van de cd, want er komen een paar flink pittige stukken op te staan.
Vanwege ziekte moest feestband Squander Squad, die in de foyer gepland stond, afzeggen, maar de pauzes werden nu gevuld met de feestelijke klezmergeluiden van saxofoniste Karin Kranenborg (Ot Azoj) en accordeonist Michiel Ockeloen. Wat mij betreft was dit een uitstekende vervanging, er werden heerlijke melodieën ten gehore gebracht, die soms heel fijn uitwaaierden.
Het optreden van Eaden was deze avond overtuigend. Waar ik bij een eerdere gelegenheid nog het gevoel had dat er een stuk of vijf muzikanten hetzelfde nummer speelden, stond er nu een band. De bezetting is sindsdien iets veranderd, met de komst van Paul Stroucken op drums en Fried Manders op accordeon, en deze avond met Marjolein Meijers (Berini's) op een wel heel lekker klinkende bas.
Er wordt ontspannen gespeeld en gezongen door de groep. Enkele nummers van de cd Rays Of The Yellow Sun krijgen een wat pittiger sound, en we horen nieuw werk, want ook Eaden gaat binnenkort weer een album uitbrengen. De basis is nog steeds Keltisch, maar er is ruimte voor invloeden van buitenaf. Vanavond horen we zelfs een rootsy nummer, dat richting bluegrass gaat met fijn vioolspel van Walter Kuipers.
Aan Lirio lag het niet, zij speelden goed en met veel plezier hun set. Een paar varianten van een bourrée en een mooie wals in 5 of in 8 komen aan bod, of een romantische mazurka. Van de Manuscripten-cd horen we onder andere de opzwepende polka De Rode Zee, inclusief het intro met de originele noten, gespeeld door violiste Gerdien Smit met subtiele begeleiding van gitarist Sander van der Schaaf, die met een immer guitig gezicht de aankondigingen doet.
Heerlijk om naar te luisteren, en zeker dansbaar, maar blijkbaar is het net wat te hoog gegrepen voor de meeste danslustigen, die liever een jig of een tovercirkel hadden gehad. De vloer is dan ook enkel goed gevuld bij de eenvoudige an dro en hanter dro, en op het eind, als er toch nog een jig voorbij komt, weet een behoorlijk groepje zich prima te vermaken. Bassist Fokke-Jan Swart raakt steeds beter ingespeeld in deze groep, en dat geeft de muziek van Lirio net iets extra's.
Een kleine 200 bezoekers waren getuige van deze World Folk Night. Beneden in de zaal (het balkon met zitplaatsen was goed gevuld) vielen de lege ruimtes nog op. Dat is jammer, want deze avond was de organisatie helemaal in orde, alles begon vrijwel op tijd en de bands hadden er duidelijk zin in. Elk bewijst op zijn eigen manier dat folk in deze tijd past.
Meer foto's van de derde World Folk Night staan hier.