Bladen
Oud-Flairck violiste was niet blij met druk platenmaatschappij
In Delftse Toeren, een rubriek in de Delftse editie van de Haagsche Courant, belicht Jimmy Tigges elke week een Delfts getinte single. Dit keer was het de beurt aan Hé Komaan (1989) van Flairck en Dimitri van Toren. Flairck uiit Delft maakte destijds een mix van akoestische pop, folk, jazz en klassiek. Troubadour Dimitri van Toren uit Brabant haalde in 1973 de vijfde plaats in de top-40 met het singletje Hé Komaan. Zestien jaar later rook de platenmaatschappij een kans op hogere verkoopcijfers, koppelde de hoofdzakelijk instrumentale elpee-band Flairck aan Dimitri van Toren en nam een nieuwe versie op van het oude hitje. Maar dit keer bleef Hé Komaan steken op plaats 26. Jimmy Tigges sprak over dit commerciële uitstapje met Sylvia Houtzagers, destijds de violiste van Flairck. Hier enkele citaten:
Vlammende Vlamingen-cd bij extra dikke Kerst Oor
Traditiegetrouw pakt muziekmagazine OOR flink uit met een extra dik kerstnummer. Het thema is 'Liefde voor muziek'. Alle muzikanten in deze OOR koesteren een onvoorwaardelijke liefde voor muziek. OOR is er inmiddels achter dat in België prachtige muziek wordt gemaakt. Zoveel dat OOR besloot een geheel gratis cd bij dit kerstnummer te voegen met de titel 'Vlammende Vlamingen', de ideale soundtrack tijdens het lezen van het grote 'Vlaanderen Boven' verhaal.
Coby Schreijer (81): Als iemand zingt
hoor ik: hé, daar zit 'n sterretje in…
Over de 81-jarige Coby Schreijer is een ongeautoriseerde biografie uitgekomen onder de titel Door de zee van tijd (geschreven door Angeline van den Berg). Coby Schreijer heeft veel betekend voor de kleinkunst en de folk in Nederland. Ze was niet enkel een bevlogen vooruitstrevende zangeres. Ze runde in Haarlem ook de muziektaveerne de Waag waar menig Nederlandse artiest zijn eerste schreden in het vak zette zoals Lennaert Nijgh en Boudewijn de Groot. Aanvankelijk serveerde Coby Schreijer er een combinatie van oud-Hollandse liedjes, Franse chansons, het poppenspel van Rien en Maaike Baartmans, kaarslicht en wijn. Maar De Waag groeide uit tot meer dan een knusse huiskamer met wijn en muziek. De taveerne werd een belangrijk onderdeel van de internationale folkscene. Pete Seeger trad er op, net als Paul Simon dat deed, en de Waag werd een reusachtige springplak voor jong talent. Vandeweek kreeg Coby Schreijer het eerste exemplaar van de biografie overhandigd in het Rosa Spierhuis in Laren, waar ze sinds 1998 verblijft. Onder de vele belangstellenden bevond zich ook journalist Cornald Maas die er zijn rubriek Maas en Mensen in de Volkskrant over vol schreef. Hier enkele citaten:
Bente Kahan: Als er Europse 'soul' bestaat is het jiddishe muziek
Bente Kahan zingt al vanaf 1990 jiddische liederen. Vanuit haar huis in het Poolse Wroclaw (Breslau) reist ze door heel Europa. Een zangeres met een missie, een artieste die een grote verantwoordelijkheid voelt jegens de traditie waaruit ze voortkomt. Naar aanleiding van een tweetal workshops in Enschede en een optreden met het Nederlandse klezmerorkest Di Gojim komt ze in de Twentsche.Courant/Tubantia aan het woord. Hier enkele citaten:
Programmering zilveren Lanataern meegegroeid met de tijd
Het misverstand bestaat nog steeds. Folk wordt gelijkgeschakeld met Ierse tradtionele muziek. Ook door Martin Pieterse in De Gelderlander. Folk is altijd al veel meer dan dat geweest, remember Woody Guthrie... Ondanks dit hardnekkig in stand gehouden misverstand toch maar even citeren uit het artikel dat Martin Pieterse in De Gelderlander schreef over het 25 jarige folkcafé De Lantaern in Oud-Zevenaar. Zaterdag 22 november bezocht hij er het duizendste concert, gegeven door Engelsman Mike Silver.